betaMacadamia Tetraphylla Verzorging

Macadamia tetraphylla is een boom in de familie Proteaceae, inheems in het zuiden van Queensland en het noorden van New South Wales in Australië. Veel voorkomende namen zijn macadamia-noot, bauple-noot, stekelige macadamia-noot, Queensland-noot, ruw gepelde bush-noot en ruw-geschilde Queensland-noot.

Deze soort heeft dicht gebladerte en wordt tot 18 meter hoog. De bladeren, die getande randen hebben, zijn 7 tot 25 cm lang. Zoals de soortnaam "tetraphylla" aangeeft, heeft het meestal vier bladeren die min of meer gelijk verdeeld zijn rond elke bladknoop, terwijl de andere belangrijke commerciële soort "integrifolia" een variabel aantal bladeren heeft, maar meestal drie. Het heeft lange, hangende witte tot crèmeroze tot paarse bloemen, gevolgd door houtachtige, ronde vruchten met een diameter van 2 tot 3 cm en eetbare zaden. Zoals een algemene naam al aangeeft, is de schaal van deze soort vaak ingedeukt of "ruwe schaal" in vergelijking met de integrifolia, die een gladde schaal heeft en altijd witte bloemen. Het is geïntroduceerd in Mexico en heeft het goed gedaan in de staten Michoacán en Jalisco en is een belangrijk exportgewas geworden voor de Mexicaanse markt. Hawaii is wereldwijd de grootste exporteur van dit gewas. Beide soorten Macadamia hebben het niet goed gedaan in de pure tropen, zonder volledig succesvolle plantages op minder dan 15 graden van de evenaar. Grote plantages in Costa Rica, op 10 graden noorderbreedte, zouden veel minder produceren dan in Hawaï op 19 tot 22 graden noorderbreedte, in één geval 20% van de productie. De plantages in Guatemala op 15 graden noorderbreedte zijn succesvol. Individuele zaailingbomen hebben echter goed geproduceerd in de zuivere tropen en moeten worden geselecteerd. Een teler merkte op dat de integrifolia-bloemen in Costa Rica geen aroma hebben, wat leidt tot een lage en grillige bestuiving. Macadamia tetraphylla heeft een hoger suikergehalte dan integrifolia, wat leidt tot problemen met branden wanneer gebakken in koekjes en andere desserts, dus de meeste commerciële macadamia's zijn van de integrifolia-soort om conformiteit van braad- en bakresultaten te garanderen. Veel tetraphylla of hybriden van tetraphylla en integrifolia worden in eigen boomgaarden gekweekt. Sommigen geven de voorkeur aan het hogere suikergehalte van tetraphylla, vooral voor rauw eten. Eerste moderne Australische inheemse voedselgewas. Macadamia tetraphylla was de eerste Australische inheemse voedselplant die door niet-inheemse Australiërs als commercieel gewas werd gekweekt. De eerste commerciële plantage van macadamia-bomen werd in de vroege jaren 1880 geplant door Charles Staff in Rous Mill, 12 km ten zuidoosten van Lismore, New South Wales, bestaande uit M. tetraphylla. Zaailingen van de oorspronkelijke plantage werden tot ver in de 20e eeuw gebruikt als onderstam voor geënte moderne variëteiten. Deze oorspronkelijke plantage werd uiteindelijk in de jaren negentig gekapt en vervangen door geënte moderne variëteiten. Ironisch genoeg, zelfs nu de macadamia zich wereldwijd heeft verspreid in de commerciële landbouw, wordt het nu vermeld als een kwetsbare soort in zijn geboorteland Australië vanwege verlies en degradatie van leefgebieden. Het verlies en de verarming van zijn leefgebied is het gevolg van het kappen van laaglandregenwoud voor landbouw en stedelijke ontwikkeling; invasieve onkruiden; en slecht ontworpen brandbeheersystemen.