betagele berk Verzorging

Betula alleghaniensis, de gele berk, gouden berk of moerasberk, is een grote en belangrijke houtsoort van berken die inheems is in Noordoost-Noord-Amerika. De namen in de volkstaal verwijzen naar de gouden kleur van de schors van de boom. De naam Betula lutea werd uitgebreid gebruikt voor deze boom, maar is nu vervangen. Betula alleghaniensis is de provinciale boom van Quebec, waar hij gewoonlijk merisier wordt genoemd, een naam die in Frankrijk wordt gebruikt voor de wilde kers.

Deze boom is typisch 60-75 'lang op de vervaldag met een enkele stam die tot 3½' breed overspant. In open gebieden is de kroon groot en wijd verspreid, terwijl hij in dicht beboste gebieden klein en onregelmatig is. Voor de typische variëteit van gele berk is de stamschors grijsachtig geel tot brons en enigszins glanzend, en schilfert hij af in papierachtige vellen die langs de randen zijn gekruld. Voor een meer zuidelijke variëteit (var. fallax) is de stamschors grijs tot donkerbruin en gerimpeld; het exfolieert niet in dezelfde mate als de schors voor de typische variëteit van deze boom. De schors van takken en twijgen is roodbruin, bruin of grijs met verspreide witte lenticellen; hun binnenbast heeft een mild wintergroen aroma. Jonge scheuten en sporenscheuten zijn lichtgroen en meestal behaard. De bladeren staan ​​afwisselend langs de twijgen op korte uitlopers; er zijn één of twee bladeren per uitloper. De bladbladen zijn 2½-4" lang en 1¼-2½" breed; ze zijn ovaal van vorm en dubbel gekarteld langs hun randen. Het bovenoppervlak van deze bladen is donkergroen en ofwel kaal of dun bedekt met korte stijve haren; het onderoppervlak is middelgroen en behaard langs de aderen. De bladstelen zijn ¼-½" lang, lichtgroen en kort behaard. Yellow Birch is eenhuizig en vormt mannelijke (meeldraden) en vrouwelijke (stampers) katjes aan dezelfde boom. Mannelijke katjes komen voor aan de uiteinden van de twijgen van vorig jaar in groepen van 3-6. Tijdens de bloeiperiode hangen ze naar beneden en worden 2½-4 "lang. Op dit moment zijn de mannelijke katjes smal cilindrisch en geelachtig paars. Elk mannelijk katje bestaat uit talrijke mannelijke roosjes en hun schutbladen. Mannelijke roosjes komen voor in groepen van 3 achter elk schutblad; elke mannelijke bloem bestaat uit 2 meeldraden. Elk schutblad is ovaal-orbiculair van vorm en trilhaartjes langs de randen. Vrouwelijke katjes komen afzonderlijk voor op korte uitlopers nabij de bladstelen; ze zijn zittend of bijna zo. De vrouwelijke katjes zijn rechtopstaand, eivormig-langwerpig van vorm en groenachtig, en worden uiteindelijk ¾-1¼" lang op de vervaldag. Elke vrouwelijke katje bestaat uit talrijke vrouwelijke roosjes en hun schutbladen. Vrouwelijke roosjes komen in groepjes van 3 achter elk schutblad voor; elke vrouwelijke bloem bestaat uit een naakte eierstok en een paar stijlen. De schutbladen zijn -½" lang, 3-lobbig en ciliaat langs de randen. De bloeiperiode vindt plaats in het late voorjaar gedurende ongeveer 1 week. De roosjes worden kruisbestoven door de wind. De vrouwelijke katjes worden bruin als hun gevleugelde zaden ( samaras) rijpen. Elk zaadlichaam is ongeveer 3 mm lang, ellipsoïde-ovaal van vorm en enigszins afgeplat. Membraanvleugels strekken zich uit aan weerszijden van elk zaadje; ze zijn iets minder breed dan het zaadlichaam. Het houtachtige wortelstelsel is relatief ondiep en wijdverbreid. Deze boom reproduceert door zichzelf opnieuw in te zaaien.