betaBaobab Grandidiera Pielęgnacja

Baobaby Grandidiera mają masywne, cylindryczne, długie, grube pnie, o średnicy do trzech metrów, pokryte gładką, czerwono-szarą korą.[2] Mogą osiągnąć wysokość od 25 do 30 m (82 do 98 stóp). [3] W pewnych porach roku na płaskich koronach pojawiają się niebieskawo-zielone palmityniane liście, ciemnobrązowe pąki kwiatowe lub spektakularne kwiaty o białych płatkach.[2] Duże, suche owoce baobabu zawierają nasiona w kształcie nerki w jadalnym miąższu. Ten baobab występuje na południowo-zachodnim Madagaskarze, między Lac Ihotry (w pobliżu Morombe) a Bereboka.[2] Baobab Grandidiera zamieszkiwał suchy las liściasty, zwłaszcza w pobliżu sezonowych rzek lub jezior. Jednak dzisiaj występuje głównie na otwartych, rolniczych terenach lub zdegradowanych zaroślach

Długowieczny baobab Grandidiera ma liście od października do maja, a kwiaty od maja do sierpnia. Kwiaty, o których mówi się, że pachną kwaśnym arbuzem, otwierają się tuż przed lub tuż po zmierzchu, a pyłek uwalniany jest w ciągu pierwszej nocy. Drzewo jest zapylane przez nocne ssaki, takie jak lemury widlaste i owady, takie jak jastrząb ćma. Lemury poruszają się po koronach drzew, wbijając pyski w białe kwiaty i zlizując nektar z podstawy płatków, w wyniku czego pyłek osadza się na pyszczkach lemury, podczas gdy ćma jest nieco bardziej skuteczna w zapylaniu, ponieważ potrafi latać z drzewa do drzewa, którego większość ciała jest pokryta pyłkiem baobab Grandidiera jest sklasyfikowany jako zagrożony przez Czerwoną Listę IUCN 2006. Drzewo jest najbardziej wyeksploatowane ze wszystkich baobabów Madagaskaru. Nasiona i miąższ owoców bogaty w witaminę C są spożywane na świeżo, a olej spożywczy jest ekstrahowany z nasion bogatych w olej. Owoce zbiera się z ziemi lub wbija się drewniane kołki w pień, aby można było wspiąć się na drzewo i zebrać owoce. Gruba kora baobabu składa się z twardych długich włókien, z których można zrobić liny, a większość drzew nosi blizny od miejsca, w którym kora została wycięta od poziomu gruntu do około dwóch metrów, aby uzyskać ten materiał. Gąbczaste drewno składa się z arkuszy włókien, które są zbierane z martwych lub żywych drzew, suszone na słońcu i sprzedawane na strzechę. Większość z tych różnorodnych zastosowań nie wiąże się z zabiciem drzewa, a zatem jest mało prawdopodobne, aby stanowiło wielkie zagrożenie dla baobabu. Największym zagrożeniem dla tego gatunku jest przekształcenie jego siedlisk leśnych w grunty rolne. W obrębie tych zaburzonych siedlisk zauważalny jest brak młodych drzew. Pożary, drapieżnictwo nasion, rywalizacja z chwastami i zmienione środowisko fizyczne mogą wpływać na zdolność rozmnażania się baobabu z Madagaskaru, co może mieć katastrofalne skutki dla jego przetrwania. W 2003 r. prezydent Madagaskaru obiecał potroić liczbę obszarów chronionych [środek, który może przynieść korzyści baobabowi Grandidiera.