betaCandlebark Verzorging

behoren tot de meest winterharde bomen voor een gematigd klimaat. Het is een raadsel waarom deze soorten niet algemeen beschikbaar zijn in onze streken. Alles wat je ooit ziet zijn halfwinterharde vormen van Eucalyptus gunni die te koop zijn. De winterhardheid van een soort is grotendeels afhankelijk van de oorsprong van het zaad. Er zijn plekken in Australië waar regelmatig extreme vorst voorkomt. Zaailingen van dergelijke locaties zijn veel sterker dan die van bomen die onder mildere omstandigheden groeien. Eucalyptus gunnii komt niet alleen voor in het laaggelegen Tasmanië; hij groeit ook op 1200 meter (3600 voet) en verdraagt ​​daar flinke vorst. Zaailingen van deze bomen hebben hier de meeste kans van slagen. Tijdens zeer natte winters zijn eucalyptusbomen meer vatbaar voor bevriezing (als de bast splijt) dan tijdens normale winters. Gelukkig zijn er kwekerijen die bijzondere aandacht besteden aan de herkomst van de zaden en biedt ‘de Groene Prins’ jonge bomen uit deze bronnen aan. De winterhardheid van zaailingen is echter variabel, dus niet elk individu van een soort is even winterhard als de andere. In elke batch zal er variatie zijn. De hoogte waarop een plant in de natuur groeit, is slechts ten dele bepalend voor zijn winterhardheid. Eucalyptus debeuzevillei is bijvoorbeeld sterker dan Eucalyptus niphophila, maar groeit 400 meter lager op de berghelling. Samenvattend: Eucalyptus debeuzevillei en Eucalyptus niphophila zijn de meest winterharde soorten, die vaak zelfs de strengste winters overleven. Andere winterharde soorten overleven gemiddelde winters probleemloos