betaVuurbessen meidoorn Verzorging

Crataegus chrysocarpa is een soort meidoorn die inheems is in een groot deel van de continentale Verenigde Staten en Canada. De algemene namen fireberry meidoorn en goldenberry meidoorn, evenals de wetenschappelijke naam verwijzen allemaal naar de kleur van de onrijpe vrucht, hoewel de rijpe vrucht rood is en in var. vernonensis is "diep bordeaux gekleurd ... bijna zwart als het overrijp is".

Crataegus chrysocarpa is een bladverliezende boom die tot 6 m groeit. Het is winterhard tot zone (VK) 5 en is niet vorstgevoelig. Hij staat in mei in bloei en de zaden rijpen in september. De soort is hermafrodiet (heeft zowel mannelijke als vrouwelijke organen) en wordt bestoven door muggen. Geschikt voor: lichte (zandige), middelzware (leemachtige) en zware (klei)gronden en kan groeien op zware kleigrond. Geschikte pH: zure, neutrale en basische (alkalische) gronden en kunnen op zeer alkalische gronden groeien. Het kan groeien in halfschaduw (licht bos) of geen schaduw. Het geeft de voorkeur aan vochtige of natte grond en kan droogte verdragen. De plant kan sterke wind verdragen, maar geen maritieme blootstelling. Het kan luchtvervuiling verdragen. Fruit - rauw of gekookt. Voornamelijk gebruikt als voedsel voor hongersnood. Een zeer aangename smaak wanneer rijp, met de toegevoegde bonus van rijping in de late zomer voor de meeste andere leden van het geslacht. De vrucht kan worden gebruikt bij het maken van taarten, conserven, enz., en kan ook worden gedroogd voor later gebruik. Het is ongeveer 1 cm in diameter en wordt gedragen in kleine clusters. Er zijn maximaal vijf vrij grote zaden in het midden van de vrucht, deze plakken vaak aan elkaar en dus is het effect van het eten van een kersachtige vrucht met een enkel zaadje. Van de twijgen kan een thee worden gemaakt. (Hiermee worden waarschijnlijk de jonge scheuten met bladeren bedoeld.)