betaPerzikpalm Verzorging

Het is een langlevende vaste plant die gemiddeld 50 tot 75 jaar productief is. De populatie heeft een belangrijke genetische diversiteit, wat leidt tot tal van vruchten, kleuren en kwaliteiten. De vruchten zijn eetbaar en voedzaam, maar moeten 30 minuten tot vijf uur worden gekookt. Ze profiteren ook van veel dieren in het wild. Perzikpalmen worden ook gekweekt voor het hart van palmen en de stam kan waardevol hout maken. Bactris gasipaes groeit, zoals de meeste palmen op zee-eilanden, rechtop, met een enkele slanke stengel of, vaker, meerdere stengels die tot 20 cm dik zijn, in een cluster; over het algemeen gewapend met stijve, zwarte stekels in cirkelvormige rijen van de basis tot de top. Er zijn af en toe exemplaren met slechts enkele stekels. Het kan meestal groeien tot 20 meter (66 voet) of groter. De bladeren zijn geveerd, 3 meter (9,8 ft) lang op een 1 meter (3,3 ft) lange bladsteel. De vrucht is een steenvrucht met eetbare pulp rond het enkele zaad, 4-6 cm lang en 3-5 cm breed. De schil (epicarp) van de vrucht kan rood, geel of oranje zijn wanneer de vrucht rijp is, afhankelijk van de variëteit van de palm

Bactris gasipaes werd al vroeg gedomesticeerd tijdens de bezetting van de vochtige neotropen in het laagland door de inheemse bevolking van Amerika tijdens het pre-Columbiaanse tijdperk. Er zijn drie hypothesen voor de exacte oorsprong van de gecultiveerde perzikpalm: er was ofwel (a) een enkele domesticatie-gebeurtenis in het zuidwestelijke Amazonegebied, (b) een enkele domesticatie-gebeurtenis in de Colombiaanse inter-Andes-valleien en aangrenzende Pacifische laaglanden of (c ) meerdere onafhankelijke centra van domesticatie De perzikpalm groeit in het wild in goed doorlatende gronden met verschillende fysische en chemische omstandigheden, waaronder zure en arme gronden, omdat het wordt ondersteund door zijn associatie met mycorrhiza's. Het wordt gekweekt in klimaten met neerslag tussen 2 000 mm en 5 000 mm en jaargemiddelde temperaturen van meer dan 24 ° C. De aanbevolen hoogte voor commerciële teelt varieert van 0 tot 900 m boven zeeniveau. Perzikpalm wordt af en toe gevonden op grotere hoogten tot 1800 m boven zeeniveau, zoals het geval is in de Cauca-regio in Colombia, El Tambo. Perzikpalm kan worden beschouwd als de belangrijkste gedomesticeerde palmsoort van de Neotropen. De wilde en gedomesticeerde populaties zijn te vinden in Midden-Amerika, in de Pacifische laaglanden van Colombia en Ecuador, in Venezuela en in het gebied van het Amazone-regenwoud, vooral aan de oostelijke uitlopers van de Andes. De exacte oorsprong van de gecultiveerde perzikpalm blijft open voor discussie De wijdverbreide teelt van perzikpalm in Amerika weerspiegelt zijn vermogen om zich aan te passen aan een breed scala aan ecologische omstandigheden in de tropen en subtropen. Perzikpalm heeft een snelle jeugdgroei (1,5 – 2 m per jaar) en een matige lichtonderschepping als de plant op de juiste afstand staat. Daarom is het geschikt voor agroforestry. In commerciële plantages wordt perzikpalm gevonden in agroforestry-systemen met koffie en banaan in Costa Rica. In verschillende landen in Midden- en Zuid-Amerika wordt het gevonden in combinatie met ananas, papaja, passievrucht, maïs, cassave en cacao. De productie van fruit begint tussen drie en vijf jaar na het planten en de productie duurt dan 50 tot 75 jaar.[ De plant bereikt zijn volledige productiviteit na ongeveer zeven jaar