betaEsdoorn Haagbeuk Verzorging

Het is een kleine bladverliezende boom die 10-15 m hoog wordt, met een gladde, donkergroen-grijze tot grijsbruine bast. De bladeren zijn 7-15 cm lang en 3-6 cm breed, eenvoudig, ongelobd en veervormig geaderd met 18-24 paar nerven en een gekartelde rand. Ze lijken meer op bladeren van haagbeuken dan op andere esdoorns, behalve dat ze in tegenovergestelde paren zijn gerangschikt en in het zeer kleine basale paar nerven dat handvormig is gerangschikt zoals bij andere esdoorns.

De bloemen hebben een diameter van 1 cm, zijn groengeel, in hangende trossen van 5-12 cm lang in het voorjaar als de nieuwe bladeren opengaan; ze zijn tweehuizig, met mannelijke en vrouwelijke bloemen aan aparte bomen. De vrucht is een samara van twee zaden met elk een 2-3 cm lange Het wordt af en toe gekweekt als sierplant in gematigde streken, voornamelijk als een botanische curiositeit om het brede scala aan bladmorfologie in het geslacht Acer te demonstreren, maar ook vanwege zijn heldergele herfstkleur. Zowel de wetenschappelijke als de gewone namen zijn afgeleid van de oppervlakkige gelijkenis van de bladeren met die van het geslacht Carpinus (haagbeuken). De bloemen zijn groengeel, tweehuizig, ongeveer 1 cm breed, verzameld in haarloze trossen. Mannelijke bloeiwijzen omvatten 10-15 bloemen, vrouwelijke bloeiwijzen bestaan ​​​​uit 5-10 bloemen. De bloem heeft meestal vier, soms vijf kelkblaadjes en bloembladen. In mannelijke bloemen zijn bloembladen verminderd of afwezig, ze hebben meestal vier (maximaal zes of tien) meeldraden. Vrouwelijke bloemen, samen met gynoecium, hebben ook verminderde, niet-vruchtbare meeldraden. Bloeitijd is mei, gelijktijdig met de bloei van de bladeren.