betaJawor Starego Świata Pielęgnacja

Platanus orientalis, jawor ze Starego Świata lub platan orientalny, to duże drzewo liściaste z rodziny Platanaceae, dorastające do 30 m (98 stóp) lub więcej i znane z długowieczności i rozłożystej korony. Jesienią jej ciemnozielone liście mogą przybrać barwę krwistoczerwoną, bursztynową i żółtą.

Drzewo może być uprawiane w większości umiarkowanych szerokości geograficznych, choć bardzo korzysta z ciepłych lat. Jako bardzo duże i szerokie drzewo o szerokich, grubych liściach, które mają tendencję do orientacji poziomej, jest szczególnie cenione za cień i chłód, jakie zapewnia w gorących porach roku.

Najlepiej rośnie na żyznej glebie, na stanowiskach słonecznych i dobrze znosi suszę. Chociaż młode rośliny doceniają regularne podlewanie.

Platan orientalny występuje naturalnie na terenach nadrzecznych wraz z takimi drzewami jak olcha, wierzba i topola. Jednak po założeniu jest w stanie przetrwać i odnieść sukces na suchych glebach.

Podobnie jak inne platany, jego liście osadzone są naprzemiennie na łodydze, głęboko klapowane, palmatowe lub klonopodobne. Zwykle ma łuszczącą się korę, czasami nie łuszczącą się i gęstniejącą i chropowatą. Kwiaty i owoce są okrągłe i podobne do zadziorów, zebrane w grona od 2 do 6 na łodydze. Pomiędzy drzewami dziko rosnącymi występuje znaczne zróżnicowanie, co może komplikować krzyżowanie z nasadzonymi platanami londyńskimi (Platanus x acerifolia), hybrydą P. orientalis z jaworem amerykańskim (Platanus occidentalis).