betaHeliconia Farinosa Pielęgnacja

Gatunki Heliconia rosną jako duże, wiecznie zielone, wieloletnie rośliny zielne. Zwykle tworzą krótko rozgałęzione, rzadko tworzące rozłogi kłącza, które przechowują skrobię. Zwykle tworzy się tylko nierozgałęziony „pseudostem”, który wyłania się z zachodzących na siebie pochew liściowych. Części nadziemne rośliny są często owłosione. Liście ulistnione, przeważnie naprzemiennie i dwuliniowo, ułożone tylko u nasady lub również rozmieszczone na łodydze, rozgałęziają się równolegle do nerwu pośrodkowego i są zróżnicowane na pochwę liściową, ogonek liściowy i blaszkę liściową; u niektórych gatunków nie można rozpoznać ogonków liściowych. Na końcu każdego "pseudostemu" tworzy się bardzo duży, ozdobny, racemiczny cały kwiatostan, który składa się z kilku jednochastycznych zymous, nielicznych lub wielokwiatowych kwiatostanów częściowych. Są odmiany z wiszącymi i wyprostowanymi kwiatostanami. Najbardziej atrakcyjne są jaskrawo kolorowe przylistki w kształcie łyżki (przysadki), które mogą mieć do 2 metrów długości. Są kilowane arkusze okładek. Kwiaty hermafrodyty są zygomorficzne i potrójne. Wszystkie sześć przylistków jest zrośniętych rurowo u podstawy. Trzy płatki kielicha i dwa płatki są nadal połączone nad tą rurką kwiatową. Płatek jest również wolny u podstawy. Na kwiat przypada pięć żyznych pręcików i łuskowate pręciki. Płodne pręciki są połączone z rurką podstawną. Trzy słupki stały się podstałym jajnikiem wyrosłym na zalążek na komorę jajnika. Są nektarniki przegrodowe. Wydłużony, cienki styl kończy się piętnem głowowym lub trzy- lub rzadko dwupłatowym. Kwiaty gatunków zapylanych przez ptaki są bardzo bogate w nektar, a czasem pachnące.