betaDąb Bagienny Pielęgnacja

Dąb bagienny to umiarkowanie szybko rosnące, wiecznie zielone drzewo, które może osiągnąć wysokość około 18 metrów z pniem o średnicy do 60 cm. Cenione za drewno i zdolność do stabilizacji i regeneracji gleby, drzewo było powszechnie sadzone poza granicami swojego kraju. Okazał się lepszy od wielu innych gatunków w klimacie typu śródziemnomorskiego i na wielu trudnych stanowiskach. Jednak należy go używać ostrożnie, ponieważ może stać się zachwaszczony.

Casuarina glauca, powszechnie znana jako dąb bagienny, dąb bagienny, dąb szary lub dąb rzeczny, to gatunek kazuaryny występujący na wschodnim wybrzeżu Australii. Występuje od środkowego Queensland na południe do południowej Nowej Południowej Walii. Został naturalizowany w Everglades na Florydzie, gdzie jest uważany za chwast. Dąb bagienny rośnie jako drzewo średniej wielkości, drzewo o wysokości 8–20 m lub rzadko ponad 30 m wysokości. Może być ograniczony do skarłowaciałego krzewu o wysokości około 2 m (7 stóp) po wystawieniu na działanie żywiołów na szczytach klifów. Szarobrązowa kora ma łuski i drobne pęknięcia. Gałęzie mają liczne opadające gałązki, które mają długość do 38 cm i składają się z małych cylindrycznych segmentów zwanych artykułami. Artykuły te mają długość od 8 do 20 mm i szerokość 0,9-1,2 mm. Same liście są zredukowane do maleńkich „zębków” o długości od 0,6 do 0,9 mm. Z węzłów między artykułami na rozgałęzieniach wyrasta 12–17 (rzadko 20) zębów. Owalne stożki mają długość 9–18 mm i szerokość 7–9 mm. Roślina swobodnie odsysa się i tworzy dobrą osłonę przed wiatrem. Ma szybką zdolność kolonizacji na zaburzonych glebach, zwłaszcza w sytuacjach przybrzeżnych lub zasolonych. Niski pokrój hodowlany i ekstensywna produkcja ściółki pomagają zmniejszyć erozję gleby. Był używany do rekultywacji gruntów, zwłaszcza zerodowanych zboczy górskich, do stabilizacji wydm i brzegów strumieni oraz do zapewnienia zadrzewień. Roślina może się bardzo swobodnie rozprzestrzeniać za pomocą odrostów, aw niektórych rejonach stała się uciążliwym chwastem – w niektórych częściach Florydy jej sadzenie jest zakazane. Czasami po obu stronach zadrzewienia wykopuje się rowy, aby kontrolować jego rozprzestrzenianie się.