betaKauri Pielęgnacja

Gatunek tworzy swój własny typ lasu - las kauri - który charakteryzuje się gęstymi koronami kauri. Powszechnymi towarzyszami w północnej połowie jego zasięgu mogą być taraire (Beilschmiedia tarairi), rata północna (Metrosideros robusta), rimu (Dacrydium cupressinum), towai (Weinmannia silvicola) i makamaka (Ackama rosifolia). Historycznie wydaje się, że las kauri najlepiej rozwinął się na terasach rzecznych, równinach przybrzeżnych i ogólnie płaskich bazaltach zalewowych kompleksu Tangihua, które stanowią dominującą geologię Waipoua, Omahuta, Puketi, Trounson. Niektórzy uważają, że występowanie wzniesień i pasm górskich, w których obecnie można zobaczyć większość drzewostanów, są reliktowymi drzewostanami, które nie są tak naprawdę faworyzowane przez gatunek, a jedynie przykładami tego, gdzie może rosnąć i oczywiście miejscami, w których zwykle był pozostawiany, ponieważ kłody ekstrakcja była mniej wykonalna.

Mocne, jednopienne drzewo leśne 30-60 m wysokości, z pniem 3-4(-7) m śr. Pień typowo pozbawiony gałęzi przez większość swojej wysokości. Drzewa w fazie rozwoju jęczmienia mają pokrój kolumnowy, pień prawie nie ma gałęzi. Gdy drzewo dojrzewa, podstawne gałęzie są stopniowo odcinane, ostatecznie pozostawiając nagi pień, typowy dla dojrzałych okazów. Kora niebiesko-szara, opadająca w duże grube płatki z pofałdowanymi brzegami, spodnia strona wyrzucona kora i rdzawobrązowa świeżo odsłonięta podkora. Liście (igły) naprzemiennie do przeciwległych, siedzące, grube i skórzaste; młodociane liście 50-100 mm x 5-12 mm, lancetowate, różowozielone, często z czarnymi plamkami (wywołuje to grzyb charakterystyczny dla kauri); dorosłe liście 20-35 mm, podłużne, tępe wierzchołkowe. Szyszki męskie o długości 20-50 mm, grube, cylindryczne, szyszki żeńskie kuliste o średnicy 50-75 mm, łuski stożkowe (karpidia) liściaste, początkowo szerokie, ale potem stopniowo zwężające się ku podstawie, z jednym zalążkiem na łuskę. Nasiona jajowate, ściśnięte, obrzeża uskrzydlone. Nie uważane za zagrożone, ale niektóre drzewostany kauri na gruntach prywatnych są narażone na nielegalny wyrąb, podczas gdy drzewa są nadal okresowo usuwane (chociaż tylko za zezwoleniem lub za zgodą) w celach kulturowych, takich jak uprawa waka (kajaki) lub inne budowle i konstrukcje maoryskie. Niektóre niewielkie populacje południowe są raczej podatne na zgryzanie przez kozy, które niszczą regenerujące się sadzonki i młode młode.

Ostatnio zamieranie drzew kauri (znane również jako Phytophthora takson Agathis lub PTA) spowodowało śmierć drzew kauri i stało się poważnym problemem (patrz informacje i linki podane poniżej oraz zdjęcia powyżej przedstawiające zmiany i przerzedzenia spowodowane chorobą).