betaKlon włoski Pielęgnacja

Klon włoski może wykształcić wygląd małego drzewa o wysokości do 7 m, chociaż najczęściej tworzy gęsty, rozgałęziony krzew. Młode gałązki są owłosione. Liście liściaste, naprzeciw gałązek, dłoniaste, do 13 cm długości z 5 płytkimi, zaokrąglonymi blaszkami. Są raczej skórzaste, błyszczące na górnej stronie i bardziej nieprzejrzyste na spodniej; podczas cięcia nie wydzielają lateksu. Zielonkawe, niepozorne kwiaty wyrastają w grupach między marcem a kwietniem. Owoce, znane jako samary lub klucze, tworzą się w parach, w których skrzydła tworzą kąt 90° lub mniej. Flora Iberica rozróżnia dwa ogólne typy: Młyn Acer opalus. subsp. granatense (Boiss.) Czcionka Quer & Rothm. Zwykle blaszka liściowa ma długość 2,5-8 cm, z płatami głębszymi niż połowa blaszki i dość owłosiony spód. Młyn Acer opalus. subsp. opalus. Zwykle blaszka liściowa ma długość 3-13 cm, z płatami płytszymi niż połowa blaszki. Spód dorosłych liści jest bezwłosy lub owłosiony tylko na głównych żyłach.

Gatunek ten może tworzyć małe, czyste lasy lub mieszać się z innymi drzewami. Preferuje gleby wapienne, występujące zarówno na podłożach kamienistych, w żywopłotach i chłodnych zacienionych obszarach w wilgotnych lasach, jak i na glebach dobrze wykształconych. Jest odporny na zimno tak samo jak klon Montpellier (Acer monspessulanum L.), ale nie na suche warunki. Występuje na wysokościach od 200-300 m do 2100 m. Klon ten zamieszkuje południową Europę, Azję Mniejszą, Persję i północną Afrykę. Na Półwyspie Iberyjskim podgatunek opalus występuje naturalnie w północno-wschodnich prowincjach, a podgatunek granatense występuje na południu i na Majorce.