betaBlackhaw Verzorging

Viburnum prunifolium (bekend als blackhaw of black haw, blackhaw viburnum, sweet haw en hertstruik) is een soort van Viburnum die inheems is in het oosten van Noord-Amerika, van het westen van Connecticut tot het oosten van Kansas, en in het zuiden tot Alabama en Texas. Het is een bladverliezende struik of kleine boom groeit tot 2-9 meter (7-30 voet) lang met een korte kromme stam en stevige spreidende takken; in de noordelijke delen van zijn verspreidingsgebied is het een struik en wordt het een kleine boom in de zuidelijke delen van zijn verspreidingsgebied. De bast is roodbruin, zeer ruw op oude stengels. De twijgen zijn eerst rood, dan groen en tenslotte donkerbruin met een rode tint. De winterknoppen zijn bedekt met roestige tomentum. De bloemknoppen zijn ovaal, 1 cm lang, veel groter dan de okselknoppen. De bladeren zijn eenvoudig, tot 9 cm lang en 6 cm breed, ovaal, ovaal of rond, wigvormig of afgerond aan de basis, gezaagd, acuut, met gekartelde randen met een gegroefde en licht gevleugelde rode bladsteel van 1,5 cm lang; ze worden rood in de herfst. De bladeren lijken oppervlakkig op sommige soorten Prunus (dus "prunifolium"); ze komen uit de knop omwikkeld, glanzend, groen, getint met rood, soms glad, of bedekt met roestige tomentum; wanneer volgroeid donkergroen en glad boven, bleek, glad of tomentose onder.

Dit is een vertakte houtachtige struik of kleine boom tot 15 'lang. De jonge bast van kleine takken is grijs en enigszins ruw, terwijl de oude bast van de stam of grotere takken grijs en ruw is met afgeplatte platen. De tegenovergestelde bladeren zijn tot 3 "lang en 1" breed; ze zijn eivormig of eivormig-omgekeerd eivormig, kaal aan zowel hun onder- als bovenzijde en fijn getand langs hun randen. De slanke bladstelen zijn tot 1 "lang en roodachtig. De knoppen van deze bladeren zijn kort. Cymes van bloemen van ongeveer 3-5 "breed ontwikkelen zich vanuit de oksels van de bladeren; elke cyme is veel vertakt, maar zittend aan de basis. Elke bloem is ongeveer ¼" breed; het heeft 5 witte bloembladen die goed afgerond zijn en langer zijn dan de kelkblaadjes. Er zijn 5 lange meeldraden met slanke witte filamenten en gele helmknoppen, en een kleine stamper in het midden van de bloem die crèmekleurig is aan de basis. De bloeiperiode vindt plaats van het midden tot het late voorjaar. De bloemen hebben een sterke en aangename geur; ze worden ongeveer tegelijkertijd met de bladeren geproduceerd. Elke bloem wordt vervangen door een vlezige eivormige steenvrucht van ongeveer 8 mm lang; deze steenvrucht wordt blauwzwart op de vervaldag, soms met een witachtige bloei. In elke steenvrucht bevindt zich een enkele steen (een zaadje met een harde vacht) die aan de ene kant plat en aan de andere kant bol is.De steenvruchten zijn zoet en eetbaar, hoewel enigszins dunvlezige vanwege hun stenen.Het wortelstelsel bestaat uit een vertakte houtachtige penwortel.