betaPityrodia Terminalis Verzorging

Dasymalla terminalis is een rechtopstaande struik die groeit tot een hoogte van 0,5-1 m (2-3 ft) met zijn takken en bladeren die dicht bedekt zijn met witte of grijze, wollige haren. De bladeren zijn langwerpig tot nauw elliptisch, 2-3,5 cm (0,8-1 inch) lang, 0,8-1,5 cm (0,3-0,6 inch) breed, dik, zacht en bedekt met kleine puistjes die verborgen zijn in de dikke laag wollige haren . De bloemen zijn bleek tot diep roze-paars of bordeauxrood en gerangschikt in bladoksels in groepen van maximaal vijf op een dicht harige stengel, 3-5 mm (0,1-0,2 inch) lang. (Een vorm uit de buurt van Lake Grace heeft witte bloemen.) De bloemen zijn omgeven door wollige schutbladen en bracteolen die aan de buitenkant harig zijn maar aan de binnenkant kaal. De vijf kelkblaadjes zijn 1-1,5 cm (0,4-0,6 inch) lang en zijn aan hun basis samengevoegd tot een korte buis die aan de buitenkant wollig en aan de binnenkant kaal is. De vijf bloembladen zijn samengevoegd tot een buis van 15-20 mm (0,6-0,8 inch) lang, 8-10 mm (0,3-0,4 inch) breed in de bovenste helft, met vijf lobben aan het uiteinde. De buis heeft aan de buitenkant verspreide haren, maar is van binnen kaal, behalve een ring van haren bij de eierstok. De onderste bloembladlob is min of meer cirkelvormig en bijna twee keer zo groot als de andere vier lobben die ongeveer even groot zijn. De vier meeldraden zijn korter dan de buis en het ene paar is iets korter dan het andere. Bloei vindt plaats van mei tot november of december, en de harige vrucht die volgt, splitst zich in tweeën wanneer ze volwassen zijn.