betarode els Verzorging

Rode els is de grootste elssoort in Noord-Amerika en een van de grootste ter wereld, met een hoogte van 20 tot 30 m (66 tot 98 ft). De officiële hoogste rode els (1979) is 32 m (105 ft) hoog in Clatsop County, Oregon (VS). De naam is afgeleid van de heldere roestrode kleur die ontstaat in gekneusde of geschraapte bast. De schors is gevlekt, asgrauw en glad, vaak gekoloniseerd door wit korstmos en mos. De bladeren zijn ovaal, 7-15 cm (2,8-5,9 inch) lang, met bot getande randen en een duidelijk punt aan het eind; de bladrand is omgebogen, de rand zelf is gekruld, een diagnostisch karakter dat hem onderscheidt van alle andere elzen. De bladeren worden geel in de herfst voordat ze vallen. De mannelijke bloemen bungelen roodachtige katjes van 10 tot 15 cm (3,9-5,9 inch) lang in het vroege voorjaar. Vrouwelijke bloemen komen voor in clusters van (3) 4-6 (8). Vrouwelijke katjes staan ​​rechtop tijdens de bloei, maar hangen verder. Ze ontwikkelen zich tot kleine, houtachtige, oppervlakkig kegelvormige ovale droge vruchten van 2 tot 3 cm (0,79 tot 1,18 inch) lang. De zaden ontwikkelen zich tussen de houtachtige schutbladen van de 'kegels' en vallen in de late herfst en winter af. Rode elzenzaden hebben een vliezige gevleugelde rand die verspreiding over lange afstand mogelijk maakt.

Alnus rubra groeit van Zuidoost-Alaska in het zuiden tot de centrale kust van Californië, bijna altijd binnen ongeveer 200 km (120 mijl) van de Pacifische kust, behalve een uitbreiding van 600 km (370 mijl) landinwaarts over Washington en Oregon naar het noordelijkste Montana. Columbia en de noordwestelijke Coast Ranges van de Verenigde Staten, rode els groeit op koele en vochtige hellingen; landinwaarts en aan de zuidkant van zijn verspreidingsgebied (Californië) groeit hij meestal langs de randen van waterlopen en wetlands. Rode els wordt geassocieerd met Douglas-spar (Pseudotsuga menziesii subsp. menziesii), westelijke hemlockspar (Tsuga heterophylla), grote spar ( Abies grandis), western redcedar (Thuja plicata) en Sitka sparren (Picea sitchensis) bossen. Langs oevers wordt het vaak geassocieerd met wilgen (Salix spp.), rode grienden kornoelje (Cornus stolonifera), Oregon-es (Fraxinus latifolia) en grootbladesdoorn (Acer macrophyllum). Ten zuidoosten van zijn verspreidingsgebied wordt het vervangen door witte els ( Alnus rhombifolia), wat een boom van vergelijkbare grootte is, maar die verschilt in de bladranden die niet worden omgerold, het ontbreken van duidelijke lobben en het ontbreken van vliezige vleugels op de zaadranden. In het hooggebergte wordt hij vervangen door de kleinere en meer struikachtige Sitka-elzen (Alnus viridis subsp. sinuata), en ten oosten van de Cascade Mountains door dunbladige els (Alnus incana subsp. tenuifolia).