betaKleine Hermann Ivy Verzorging

Hedera helix is ​​een groenblijvende klimplant, groeit tot 20-30 m hoog waar geschikte oppervlakken (bomen, kliffen, muren) beschikbaar zijn, en groeit ook als bodembedekker waar geen verticale oppervlakken voorkomen. Hij klimt door middel van luchtwortels met gematteerde voetzolen die stevig aan het substraat hechten. Het vermogen om op oppervlakken te klimmen hangt af van de plantensoort en andere factoren: Hedera helix geeft de voorkeur aan niet-reflecterende, donkere en ruwe oppervlakken met een bijna neutrale pH. Het gedijt over het algemeen in een breed scala van bodem-pH, waarbij 6.5 ideaal is, geeft de voorkeur aan vochtige, schaduwrijke locaties en vermijdt blootstelling aan direct zonlicht, waarbij de laatste uitdroging in de winter bevordert. De bladeren zijn afwisselend, 50-100 mm lang, met een bladsteel van 15-20 mm; ze zijn van twee soorten, met handvormige vijflobbige juveniele bladeren op kruipende en klimmende stengels, en ongelobde hartvormige volwassen bladeren op vruchtbare bloeiende stengels blootgesteld aan de volle zon, meestal hoog in de kruinen van bomen of de top van rotswanden. De bloemen worden geproduceerd van de late zomer tot de late herfst, individueel klein, in schermen met een diameter van 3 tot 5 cm, groengeel en zeer rijk aan nectar, een belangrijke voedselbron in de late herfst voor bijen en andere insecten. De vruchten zijn paarszwart tot oranjegele bessen met een diameter van 6-8 mm (0,2-0,3 inch), rijpen in de late winter en zijn een belangrijke voedselbron voor veel vogels. In elke bes zitten één tot vijf zaden, die worden verspreid nadat ze door vogels zijn gegeten