betaWit Zonnig Verzorging

Ficus is een pantropisch geslacht van bomen, struiken en wijnstokken die een grote verscheidenheid aan ecologische niches bezetten; de meeste zijn groenblijvend, maar sommige bladverliezende soorten zijn endemisch in gebieden buiten de tropen en op grotere hoogte. Vijgensoorten worden gekenmerkt door hun unieke bloeiwijze en kenmerkend bestuivingssyndroom, waarbij voor de bestuiving wespensoorten van de familie Agaonidae worden gebruikt. De specifieke identificatie van veel van de soorten kan moeilijk zijn, maar vijgen als groep zijn relatief gemakkelijk te herkennen. Velen hebben luchtwortels en een kenmerkende vorm of gewoonte, en hun vruchten onderscheiden hen van andere planten. De vijgenvrucht is een ingesloten bloeiwijze, ook wel een syconium genoemd, een urnachtige structuur die aan de binnenkant is bekleed met de kleine bloemen van de vijg. Het unieke vijgenbestuivingssysteem, met kleine, zeer specifieke wespen, ook wel vijgenwespen genoemd, die via ostiole deze ondergesloten bloeiwijzen binnendringen om zowel te bestuiven als hun eigen eieren te leggen, is een constante bron van inspiratie en verwondering geweest voor biologen. Ten slotte zijn drie vegetatieve eigenschappen samen uniek voor vijgen. Alle vijgen hebben een witte tot geelachtige latex, sommige in grote hoeveelheden; de twijg heeft gepaarde steunblaadjes of een cirkelvormig litteken in de steunblaadjes als de steunblaadjes eraf zijn gevallen; en de zijnerven aan de basis van het blad zijn steil en vormen een nauwere hoek met de hoofdnerf dan de andere zijnerven, een kenmerk dat "triveined" wordt genoemd. Er zijn geen eenduidige oudere fossielen van Ficus bekend. De huidige schattingen van de moleculaire klok geven echter aan dat Ficus een relatief oud geslacht is dat minstens 60 miljoen jaar oud is, en mogelijk zo oud als 80 miljoen jaar. De belangrijkste straling van bestaande soorten kan echter recenter hebben plaatsgevonden, tussen 20 en 40 miljoen jaar geleden. Enkele bekendere soorten die de diversiteit van het geslacht vertegenwoordigen, zijn de gewone vijg, een kleine, gematigde bladverliezende boom waarvan het vijgenblad met vingers bekend is in de kunst en de iconografie; de huilende vijg (F. benjamina), een hemiepiphyte met dunne, taaie bladeren op hangende stengels aangepast aan zijn regenwoudhabitat; de ruwbladige schuurpapiervijgen uit Australië; en de kruipende vijg (F. pumila), een wijnstok waarvan de kleine, harde bladeren een dicht tapijt van gebladerte vormen over rotsen of tuinmuren. Bovendien hebben vijgen met verschillende plantgewoonten adaptieve straling ondergaan in verschillende biogeografische regio's, wat heeft geleid tot zeer hoge niveaus van alfadiversiteit. In de tropen is Ficus gewoonlijk het meest soortenrijke plantengeslacht in een bepaald bos. In Azië kunnen maar liefst 70 of meer soorten naast elkaar bestaan. De soortenrijkdom van de ficus neemt af met een toename van de breedtegraad op beide halfronden. Een beschrijving van het kweken van vijgenbomen wordt beschreven in het 12e-eeuwse landbouwwerk van Ibn al-'Awwam, getiteld Book on Agriculture.