betaWashington meidoorn Verzorging

Crataegus phaenopyrum is een soort meidoorn die algemeen bekend staat als Washington meidoorn of Washington doorn. Het wordt op grote schaal gekweekt als sierplant en kan 10 m (ongeveer 32 voet) hoog worden. De kleine rode besachtige vruchten groeien dicht op elkaar in grote trossen en zijn voedsel voor eekhoorns en vogels. Ze hebben een milde smaak en kunnen rauw of gekookt gegeten worden. Net als bij andere soorten meidoorn is het hout hard en kan het worden gebruikt om gereedschap te maken.

Crataegus phaenopyrum, gewoonlijk Washington meidoorn genoemd, is inheems in Missouri, waar het voornamelijk wordt aangetroffen in de volle grond, struikgewas en houtranden in de Ozark-regio van de staat (Steyermark). Het staat bekend om zijn aantrekkelijke bloemen en bladeren, felrood fruit en herfstkleur. Het is een kleine, laag vertakte, bladverliezende boom die meestal 25-30 'lang wordt met een ronde kroon. Doornige stengels zijn bekleed met ondiep gelobde, gezaagde, glanzende donkergroene bladeren (tot 2 1/2 "lang). Bladeren worden in de herfst aantrekkelijk oranje en rood. Geurige, 5-bladige, witte bloemen in trossen (tuilen) bloeien in het late voorjaar. Bloemen worden in de herfst gevolgd door felrode bolvormige vruchten (pitjes) met een diameter van 1/4 "die de hele winter aanhouden. De vrucht wordt soms een hagedoorn genoemd. Het woord hagedoorn betekent ook haag, de meidoorn is dus een doornhaag. De meidoorn van Washington is inheems van Virginia tot Missouri, Arkansas en Alabama. De geslachtsnaam komt van de Griekse naam voor de boom. Van kratos, wat kracht betekent vanwege het sterke, harde hout. Specifiek epitheton komt uit het Grieks en betekent dat het lijkt op een peer, in waarschijnlijke verwijzing naar de bloemen. De meidoorn van Washington werd naar verluidt voor het eerst commercieel gekweekt in de buurt van Washington, D.C. aan het einde van de 18e eeuw, vandaar de algemene naam.