betaChinese Kastanje Verzorging

Castanea mollissima, ook bekend als de Chinese kastanje, is een lid van de familie Fagaceae en een soort kastanje afkomstig uit China, Taiwan en Korea. Het is een bladverliezende boom van 20 m hoog met een brede kroon. De bladeren zijn afwisselend, eenvoudig, 10-22 cm lang en 4,5-8 cm breed, met een getande rand. De bloemen worden geproduceerd in katjes van 4-20 cm lang, met de vrouwelijke bloemen aan de basis van het katje en de mannetjes aan de rest. De vrucht is een dicht stekelige cupule met een diameter van 4-8 cm, die twee of drie glanzende bruine noten bevat; deze zijn 2-3 cm diameter op wilde bomen. De wetenschappelijke naam mollissima is afgeleid van de zacht donzige scheuten en jonge bladeren.

Castanea mollissima, gewoonlijk Chinese kastanje genoemd, is inheems in China en mogelijk Korea. Het is een middelgrote, laag vertakte, bladverliezende boom die typisch 40 '(minder vaak tot 60') hoog wordt met een open ronde kroon. Het wordt gekweekt als sierboom en/of voor zijn eetbare noten. Het staat bekend om zijn weerstand tegen kastanjeziekte, die de inheemse Amerikaanse kastanje (Castanea dentata) bijna heeft uitgeroeid. Chinese kastanje heeft langwerpige, lancetvormige, grof getande, donkergroene bladeren (5-8 "lang) die zachtgroen en behaard aan de onderkant zijn. Bladeren worden in de herfst in verschillende tinten geel. Aromatische eenhuizige romige geelwitte bloemen verschijnen in katjes in het late voorjaar (juni in St. Louis), de mannelijke bloemen bevinden zich aan de bovenkant van het katje en de vrouwelijke bloemen bevinden zich nabij de basis. Bloemen kunnen behoorlijk opzichtig zijn, zij het voor een korte periode. Bloemen worden gevolgd door eetbare kastanjes die zijn ingekapseld in stekelige openspringende bramen (2-3 "diameter), meestal 2-3 noten per bur. Hoewel Chinese kastanjes soms op boerenmarkten worden verkocht, is het de Spaanse kastanje, Castanea sativa, die de kastanjes produceert die het meest commercieel worden verkocht. Geslachtsnaam komt van de Latijnse naam voor deze boom die is afgeleid van de stad Castania in Thessalië, waar de bomen naar verluidt in overvloed groeiden. Specifiek epitheton komt van het Latijnse woord voor zacht, in verwijzing naar de behaarde twijgen en bladonderkanten.