betaSwedish Whitebeam Pielęgnacja

Sorbus intermedia, szwedzka żarłacz białogłowy, jest gatunkiem żarłacza białego występującego w południowej Szwecji, z rozproszonymi występowaniami w najbardziej na wschód wysuniętej Danii (Bornholm), daleko na południowy zachód od Finlandii, Estonii, Łotwie i północnej Polsce.

Jest to średniej wielkości drzewo liściaste dorastające do 10–20 m wysokości z grubym pniem zwykle do 60 cm, ale czasami nawet do 2-3 m średnicy [potrzebne źródło] i szarej kory; korona ma kształt kopuły, z grubymi poziomymi gałęziami. Liście są zielone powyżej i gęsto owłosione z jasnoszarobiałymi włoskami poniżej, 7-12 cm długości i 5-7 cm szerokości, z czterema do siedmiu owalnymi płatkami po każdej stronie liścia, najszerszy blisko środka, zaokrąglony na wierzchołek i drobno ząbkowane brzegi. Jesienny kolor jest matowo żółtawy do szarobrązowego. Kwiaty mają średnicę 15–20 mm, pięć białych płatków i 20 żółtawobiałych pręcików; produkowane są późną wiosną w baldachogronach o średnicy 8–12 cm. Owocem jest owalny owoc o długości 15 mm i średnicy 10 mm, pomarańczowoczerwony do czerwonego, dojrzewający w połowie jesieni. Owoce są suche i zjadane przez drozdy i jemiołuszki, które rozsiewają nasiona. Sorbus intermedia jest potrójną hybrydą pomiędzy S. aucuparia, S. torminalis i S. aria lub jednym z ich bliskich krewnych. Jest blisko spokrewniony z Sorbus hybrida (fiński whitebeam), innym gatunkiem hybrydowego pochodzenia, który różni się tym, że liście mają głębsze klapy, z dwiema podstawowymi parami przyciętymi prosto do nerwu jako osobne listki. Oba są tetraploidalnymi gatunkami apomiktycznymi, które rozmnażają się bez zapylenia.