betaDok czubaty Pielęgnacja

Rumex cristatus jest znany z Missouri, Illinois i Kansas; może wystąpić również w sąsiednich stanach

Rośliny wieloletnie, nagie lub niewyraźnie brodawkowate wyłącznie na nerwach blaszek liściowych, z wrzecionowatą, pionową podkładką. Pędy wzniesione, rozgałęzione powyżej środka lub dystalnie 2/3, 70–150(–200) cm. Liście: ocrea liściaste lub częściowo trwałe w dojrzałości; ostrze szeroko lancetowate do podłużnie lancetowate, zwykle 15-25(-35) × 5-7(-12) cm, podstawa ścięta, zaokrąglona lub lekko sercowata, brzegi całe, faliste lub słabo chrupiące, czasami płaskie, wierzchołek ostry lub spiczasty . Kwiatostany końcowe, zajmujące 1/2–2/3 dalszej łodygi, zwykle gęste lub przerywane u podstawy, szeroko wiechowate (gałęzie kwiatostanów przeważnie z gałązkami drugiego rzędu), gałązki zwykle proste lub łukowate, rzadko niewyraźnie wygięte. Szypułki przegubowe blisko środka, nitkowate, 6–14 mm, stawy wyraźnie spuchnięte. Kwiaty 15–20 w okółkach; działki wewnętrzne kuliste, 6–8(–9) × 6–7,5(–8) mm, podstawa zwykle wyraźnie sercowata, brzegi całe lub podcałkowite w pobliżu wierzchołka, wyraźnie ząbkowane u podstawy 1/2, wierzchołek ostry lub podostry, zęby 0,5–1 mm; guzki normalnie 3, rzadko 1, wyraźnie nierówne. Niełupki ciemnobrązowe lub brązowe, 2,8–3,5 × 2–2,5 mm. 2n = 80.

Ta roślina może być trująca

Jak pozbyć się: Pozbywanie się kędzierzawego doku przez ręczne ciągnięcie nie jest dobrym pomysłem. Każda część korzenia pozostawiona w glebie będzie produkować tylko nowe rośliny. Nie możesz również zatrudnić zwierząt do wypasu na kędzierzawym doku jako kontroli ze względu na toksyczność rośliny dla zwierząt gospodarskich. Najskuteczniejszymi metodami zwalczania kędzierzawego doku są regularne koszenie, jeśli to możliwe, oraz regularne stosowanie herbicydów. Herbicydy należy stosować co najmniej dwa razy w roku, wiosną i jesienią. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, używaj herbicydów zawierających Dicamba, Cimarron, Cimarron Max lub Chaparral.