betaNiebieski popiół Pielęgnacja

Fraxinus quadrangulata, jesion niebieski, jest gatunkiem jesionu pochodzącym głównie ze Środkowego Zachodu Stanów Zjednoczonych, od Oklahomy po Michigan, a także z regionu Bluegrass w Kentucky i regionu Nashville Basin w stanie Tennessee. Izolowane populacje występują w Alabamie, południowym Ontario i na małych odcinkach Appalachów. Występuje zwykle na podłożach wapiennych, takich jak wapień, rosnących na zboczach wapiennych oraz w wilgotnych glebach dolinnych, na wysokościach 120–600 m n.p.m.

Fraxinus quadrangulata, powszechnie nazywany jesionem niebieskim, pochodzi z Michigan na południe do Arkansas i Tennessee. W Missouri występuje zwykle w suchych skalistych lasach, wapiennych polanach i wapiennych urwiskach w regionie stanu Ozark (Steyermark). Wcześni Amerykanie robili niebieski barwnik z wewnętrznej kory, stąd nazwa zwyczajowa. Młode gałązki o skrzydlatych korkoskrzydłych są wyraźnie czworoboczne, co daje początek innej potocznej nazwie skrzydlatego jesionu. Jest to gatunek wyżynny, który zwykle rośnie na 50-75 stóp z wąską, nieregularnie zaokrągloną koroną. Grona bezpłciowych, biseksualnych, fioletowo-fioletowych kwiatów pojawiają się na liściach w kwietniu-maju. Kwiaty ustępują miejsca opadającym skupiskom skrzydlatych samar (do 2 cali długości), które dojrzewają jesienią i mogą utrzymywać się na drzewie przez całą zimę. Zawiera nieparzysto pierzaste złożone liście, każdy z 7-11 ciemnozielonymi listkami w kształcie lancy (długość 4-5 cali). Jesienią liście stają się blade i zwykle matowo żółte. Szarawa kora na dojrzałych drzewach rozdziela się na nieregularne płytki. Podobnie jak w przypadku jesionu białego, drewno jesionu niebieskiego jest wykorzystywane komercyjnie do różnych produktów, w tym uchwytów do narzędzi i mebli.