betaGrey Birch Pielęgnacja

Betula populifolia (brzoza szara lub szara) to drzewo liściaste pochodzące ze wschodniej części Ameryki Północnej. Rozciąga się od południowo-wschodniego Ontario na wschód do Nowej Szkocji i na południe do Pensylwanii i New Jersey, z odrębnymi populacjami w Indianie, Wirginii i Północnej Karolinie. Preferuje ubogie, suche gleby wyżynne, ale występuje również w wilgotnych lasach mieszanych. Żyjąc zaledwie około 30 lat, jest pospolitym pionierskim gatunkiem na opuszczonych polach i spalonych terenach.

Betula populifolia, powszechnie nazywana brzozą szarą, to krótko żyjące, wąskokolumnowe, odrostowe drzewo liściaste, które zwykle rośnie do 20-40 stóp wysokości. Najczęściej występuje w formie wielopiennej, ale rośnie też z jednym pniem. Pochodzi głównie z południowo-wschodniej Kanady do Wirginii, z rozrzuconymi roślinami rozciągającymi się na zachód do Illinois. Zwykle występuje zarówno na glebach suchych, jak i wilgotnych. Drzewo to słynie z (1) nie łuszczącej się kredowobiałej kory z ciemnymi łatami pnia widocznymi poniżej podstawy każdej gałęzi oraz (2) z długich, trójkątnych, zielonych liści. Trójkątne liście (każdy do 3 cali długości) są podwójnie ząbkowane i błyszczące, ze zwężającymi się końcówkami. Kolor jesieni jest zwykle nie do odróżnienia. Drobne jednopienne kwiaty pojawiają się wczesną wiosną w oddzielnych kwiatach na tym samym drzewie: żółtobrązowe kwiaty męskie w pojedynczych kwiatach (do 4” długości) na końcach gałęzi i zielonkawe kwiaty żeńskie w mniejszych, wzniesionych kwiatach (do 1/2” długości) . Po żeńskich kwiatach następują opadające, stożkowate owoce zawierające liczne małe uskrzydlone nasiona, które zwykle dojrzewają późnym latem. Rośliny mają szorstko-brodawkowate gałązki. Nazwa rodzaju to łacińska nazwa brzozy. Specyficzny epitet pochodzi od łacińskiego populus oznaczającego rodzaj topoli i liści oznaczających liście jak u topoli. Nazwa gatunku pochodzi od Populus (rodzaj topoli) i łac. folia (liść) w odniesieniu do wyglądu liścia.