betaBrzoza Ermana Pielęgnacja

Średniej wielkości drzewo o dobrze ukształtowanej, jajowatej koronie. Początkowo korona jest wąska, ale później znacznie się poprawia. Ostateczna wysokość może wynosić maksymalnie 20 m. Drzewo ma wyraźnie wyprostowany pień o żółto-białym kolorze i szarawym odcieniu. Liść od trójkątnego do jajowatego ma 7-11 odrębnych par żyłek i jest szpiczasty. Margines jest regularnie podwójnie ząbkowany. „Holland” kiełkuje wczesną wiosną. Wyraźne, żółte jesienne zabarwienie zaczyna się wcześnie i drzewo również wcześnie zrzuca liście. Z liściem pojawiają się kotki męskie i żeńskie. Drzewo jest płytko ukorzenione z gęstym systemem korzeniowym i wieloma włóknistymi korzonkami. Jest podatny na wiatry (przybrzeżne).

Betula ermanii, czyli brzoza Ermana, to gatunek brzozy należącej do rodziny Betulaceae. Jest to niezwykle zmienny gatunek, który można znaleźć w północno-wschodnich Chinach, Korei, Japonii i na Dalekim Wschodzie Rosji (Wyspy Kurylskie, Sachalin, Kamczatka). Może urosnąć do 20 metrów (66 stóp) wysokości. Znana jest z łuszczącej się kory, którą czasami można usunąć w arkuszach, ale zwykle strzępi się i zwisa z pnia i pod gałęziami. Na wiosnę wraz z liśćmi pojawiają się żółtobrązowe bazki męskie. Brzoza Ermana jest szeroko uprawiana poza jej naturalnym zasięgiem. Odmiana 'Grayswood Hill' zdobyła Nagrodę Zasługi Ogrodniczej Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego. Po lewej brzoza japońska biała, po prawej brzoza Ermana Wiodące szkółki drzewne, w tym Barcham Trees, zarybiają ten gatunek. W konsekwencji jest to często spotykane drzewo uliczne w Londynie i innych brytyjskich miastach.