betaAlocasia Maharani Pielęgnacja

Liście od kilku do wielu (częściej), stłoczone na szczycie łodygi w dużych roślinach. Ogonki o długości do 1,3 m, zagnieżdżone w pochwie na 1⁄3 - ½ długości. Blaszka liściowa owalna, o zarysie prostym, do 120 cm długości i 50 cm szerokości, mniej więcej pionowa, brzegi lekko lub silnie kręte, z obu stron jednostajnie jasnozielone. Dolne płaty blaszki liściowej mają 1/3 - ½ długości górnego płata, są lekko kuliste, często zachodzące na siebie. Kwiatostany sparowane, wyrastające z kątów liści, wyposażone w łuskowate katafile. Podczas kwitnienia szypułka ledwo przekracza katafilę. Narzuta ma długość 13-35 cm, z wiązaniem w 1⁄6 długości od podstawy. Rurka była zielona i owalna. Płytkę pokryto szeroko podłużno-lancetowatą, o długości 10,5-29 cm, w okresie kwitnienia w kształcie kapturka, później wygiętą, a następnie wysuszoną, łuszczącą się, jasnożółtą. Kolba jest nieco krótsza niż koc, na krótkiej nodze. Powierzchnia kwiatu żeńskiego jest stożkowo cylindryczna, o długości 1-2 cm i średnicy 1,5 cm; jajnik jest bladozielony, około 3 mm średnicy; piętno jest siedzące, 3-5-klapowe; ostrza są stożkowe, żółte. Przestrzeń sterylna jest nieco krótsza lub równa strefie żeńskiej, biaława, bardzo nieznacznie zwężona w miejscu zwężenia zasnówki; synandrodia rombo-heksagonalna o średnicy około 2,5 mm, poniżej jaśniejsza, nie do końca zrośnięta lub z centralnym otworem, górne przypominają sinandrię. Powierzchnia kwiatu męskiego jest cylindryczna, około 3-7 cm długości, około 2 cm średnicy, biaława; synandria 5-9-pręcikowaty, rombowo-heksagonalny, wypukły u góry ze względu na więzadła tworzące kapelusz, o średnicy około 2 mm. Wyrostek jest nieco grubszy niż strefa samca u podstawy, następnie zwęża się, stanowiąc znaczną część długości kolby, żółtawy.