betazwarte wilg Verzorging

Salix nigra, de zwarte wilg, is een wilgensoort die inheems is in het oosten van Noord-Amerika, van New Brunswick en het zuiden van Ontario in het westen tot Minnesota, en in het zuiden tot het noorden van Florida en Texas.

Salix nigra is een middelgrote bladverliezende boom, de grootste Noord-Amerikaanse soort wilgen, groeit tot 10-30 m (35-100 ft) lang, uitzonderlijk tot 45 m (148 ft), met een stam 50-80 cm ( 20-30 inch) diameter. De schors is donkerbruin tot zwartachtig, wordt bij oudere bomen gespleten en vertakt zich vaak bij de basis. De scheuten zijn slank en variabel van kleur van groen tot bruin, geel of paarsachtig; ze zijn (net als de verwante Europese Salix fragilis) bros aan de basis, en ze knappen gelijkmatig op de kruising van de takken als ze scherp worden gebogen. De bladknoppen zijn 2-4 mm (1 / 16-3 / 16 inch) lang, met een enkele, puntige roodbruine knopschaal. De bladeren zijn afwisselend, lang, dun, 5-15 cm (2-6 inch) lang en 0,5-2 cm (1/4-3/4 inch) breed, meestal enigszins sikkelvormig, donker, glanzend groen aan beide zijden of met een lichtergroene onderzijde, met een fijn getande rand, een korte bladsteel en een paar kleine steunblaadjes. Het is tweehuizig, met kleine, groengele tot gele bloemen die in het vroege voorjaar op katjes van 2,5-7,5 cm (1-3 inch) lang worden gedragen, terwijl de nieuwe bladeren verschijnen. De vrucht is een capsule van 5 mm (3/16 inch) die openscheurt als hij volwassen is en de talrijke minuscule, met dons bedekte zaden vrijgeven. De bladeren worden in de herfst citroengeel.