betaDooryard Dock Verzorging

Rumex longifolius is een vaste plant die groeit tot 1,2 m (4ft). Hij staat in bloei van juni tot juli. De soort is hermafrodiet (heeft zowel mannelijke als vrouwelijke organen) en wordt bestoven door wind. Geschikt voor: lichte (zandige), middelzware (leemachtige) en zware (klei)gronden en geeft de voorkeur aan goed doorlatende grond. Geschikte pH: zure, neutrale en basische (alkalische) bodems. Het kan groeien in halfschaduw (licht bos) of geen schaduw. Het geeft de voorkeur aan vochtige grond.

Rumex longifolius is een vaste plant die groeit tot een hoogte van 60-120 cm (24-47 inch). Het heeft grote, brede bladeren waarvan de randen gekreukt en golvend zijn. De bovenzijde van de bladeren is kaal en de onderzijde behaard naast de nerven. De stengels zijn rechtopstaand, taai en onvertakt tot net onder de bloeiwijze. De verbindingen van de stengels zijn bedekt met twee samengesmolten steunblaadjes die een ochrea vormen, een dunne, papierachtige omhulling - een kenmerk van de familie Polygonaceae, en bovenaan omzoomd bij deze soort. De stengelbladeren zijn afwisselend en smal ovaal-lancetvormig en hebben een ronde of taps toelopende basis. De bladstelen zijn ongeveer even lang als de bladschijf. De bloeiwijze bestaat uit grote clusters van trossen die kleine groenachtige bloemen bevatten die biseksueel zijn. De bloemdek-segmenten zijn in twee kransen van drie. Segmenten in de buitenste krans zijn klein en spreidend, terwijl de binnenste krans de vruchtkleppen vormt, die afgerond of niervormig zijn en ofwel hele randen of gekreukte randen hebben. Elke bloem heeft zes meeldraden, een stamper bestaande uit drie samengesmolten vruchtbladen en drie stijlen. De vrucht is een glanzende bruine noot met een driehoekige doorsnede. Deze plant bloeit van juli tot september.

Deze plant kan giftig zijn

Hoe zich te ontdoen van: biologisch Dokken worden begraasd door runderen, schapen, geiten en herten, maar niet door paarden.

Fysiek Voor de bestrijding van jonge (zaailing)populaties wordt herhaald kweken aanbevolen.

Maaien heeft weinig effect op gevestigde dokken, maar zal zaadproductie voorkomen. Regelmatig snijden stimuleert echter de groei van penwortels, vertakkende scheuten en kan de ontwikkeling van zaailingen bevorderen (van de zaadbank van vorig jaar), en wordt daarom niet aanbevolen. In een weiland dat zwaar is geteisterd door dokken, is het misschien de beste optie om te ploegen en opnieuw in te zaaien met gras, maar niet onmiddellijk. De dokken zullen waarschijnlijk zowel vegetatief als uit zaad regenereren, en een periode van braak of akkerbouw kan helpen om herstel te verminderen.

Chemisch Er zijn veel chemische controles beschikbaar voor doksoorten. Slechts weinigen zijn echter goedgekeurd voor gebruik in of nabij water. Herhaalde behandelingen zijn meestal nodig om hergroei onder controle te houden.