betaMoeras Kastanje Eik Verzorging

Quercus michauxii, de moeraskastanje-eik, is een soort eik in de wit eiken sectie Quercus sectie Quercus in de beukenfamilie. Het is inheems in bodemgebieden en wetlands in het zuidoosten en het middenwesten van de Verenigde Staten, in kuststaten van New Jersey tot Texas, landinwaarts voornamelijk in de Mississippi-Ohio-vallei tot aan Oklahoma, Missouri, Illinois en Indiana.

Quercus michauxii, gewoonlijk moeraskastanje-eik genoemd, is inheems in slibrijke uiterwaarden, moerassige gebieden, rijke zanderige laaglandbossen en langs beken, voornamelijk in kustvlaktes van New Jersey tot Noord-Florida, west tot oost-Texas en langs de Mississippi River Valley naar het zuidoosten van Missouri en de zuidelijke delen van Illinois en Indiana, waar de grote, ongelobde kastanjeachtige bladeren de bodems sieren. De boom werd voor het eerst beschreven door de Franse natuuronderzoeker Francois Andre Michaux (1770-1855). Het is een middelgrote tot grote bladverliezende eik (onderdeel van de witte eikengroep) met een strakke, smalle, ronde kroon. Het groeit meestal tot 40-60 '(af en toe tot 100') lang. Oovate bladeren (tot 11 "lang) hebben grote ronde tanden en golvende randen. De bladeren zijn glanzend groen van boven maar grijs-behaard aan de onderkant. De bladeren lijken op die van kastanje-eik (Q. montana), behalve de harige onderkant. De bladeren worden donker rood in de herfst Sierlijk onbeduidende bloemen bloeien in april-mei (mannelijk in slanke gele katjes tot 2-4 "lang en vrouwelijk in zeer korte weinigbloemige roodachtige spikes). Bloemen worden gevolgd door eikels (elk tot 1 "lang) die in september-oktober rijpen. Van 1/3 tot 1/2 van elke noot wordt bedekt door een kopje met harige, grijze tot lichtbruine schubben. Deze eikels zijn zoet van smaak en kan direct van de boom worden gegeten (eikels op de meeste eiken moeten eerst worden gekookt om looizuur te verwijderen). Eikels worden geconsumeerd door een aantal verschillende zoogdieren en vogels, waaronder herten, kalkoenen, eekhoorns en spechten. Eikels worden ook geconsumeerd door vee inclusief koeien, vandaar de extra algemene naam koe-eik.