betaMoeras Wit Eiken Verzorging

Quercus bicolor, gewoonlijk moeraswitte eik genoemd, is een middelgrote, bladverliezende boom met een brede, ronde kroon en een korte stam die doorgaans in een gematigd tempo groeit tot een hoogte van 50-60' (soms groter). De bladeren zijn donker, glanzend groen aan de bovenkant en zilverwit aan de onderkant, met 5-10 ronde lobben of stompe tanden langs de randen. De herfstkleur is geel, maar soms roodpaars. Onbeduidende bloemen in aparte mannelijke en vrouwelijke katjes in het voorjaar. Vruchten zijn eikels die in de vroege herfst rijpen. Inheems in het noorden, midden en oosten van Missouri op vochtige tot moerassige locaties in bodem- en laaglanden, zoals langs beken en meren, valleien, uiterwaarden en aan de rand van moerassen. Heeft ook een verrassend goede droogteresistentie.

Quercus bicolor groeit snel en kan 18 tot 24 meter hoog worden, de hoogste bekende 29 m (95 ft) en kan tot 285 jaar oud worden. De bast lijkt op die van de witte eik.

De bladeren zijn breed eivormig, 12-18 cm (4 3/4-7 inch) lang en 7-11 cm (2 3/4-4 1/4 inch) breed, altijd min of meer glaucous aan de onderkant, en zijn ondiep gelobd met vijf tot zeven lobben aan elke kant, tussen de kastanje-eik en de witte eik. In de herfst worden ze bruin, geelbruin of soms roodachtig, maar over het algemeen is de kleur niet zo betrouwbaar of briljant als de witte eik kan zijn. De vrucht is een gesteelde eikel, 1,5-2 cm (5⁄8-3⁄4 inch) (zelden 2,5 cm of 0,98 inch) lang en 1-2 cm (3⁄8-3⁄4 inch) breed, rijpen ongeveer 6 maanden na bestuiving.

Het is een van de belangrijkste witte eiken voor de houtproductie. Het hout lijkt op dat van Q. alba en onderscheidt zich er in de houthandel niet van. In de afgelopen jaren is de moeras-witte eik een populaire landschapsboom geworden vanwege het relatieve gemak van verplanten.

Omdat ze tot de witte eikengroep behoren, worden dieren in het wild zoals herten, beren, kalkoenen, eenden en ganzen, evenals andere dieren, aangetrokken door deze boom wanneer eikels in de herfst vallen.