betaPacifische kornoelje Verzorging

Сornus nuttallii, de Pacifische kornoelje of bergkornoelje, is een soort kornoelje afkomstig uit het westen van Noord-Amerika, van de laaglanden van Zuid-Brits-Columbia tot de bergen van Zuid-Californië, met een bevolking in het binnenland in centraal Idaho. Gecultiveerde voorbeelden zijn te vinden in het noorden van Haida Gwaii. Het is een kleine tot middelgrote bladverliezende boom, die 10-25 m hoog wordt.

De bladeren zijn tegenoverstaand, eenvoudig, ovaal, 8-12 cm lang en 5-8 cm breed. De bloemen zijn individueel klein en onopvallend, 2-3 mm breed, geproduceerd in een dichte, ronde, groenachtig witte bloemhoofdje met een diameter van 2 cm; de 4-8 grote witte "bloemblaadjes" zijn eigenlijk schutbladen, elk schutblad 4-7 cm lang en breed. De vrucht is een samengestelde roze-rode bes met een diameter van ongeveer 3 cm en bevat 50-100 kleine zaden; het is eetbaar, maar niet erg smakelijk. Ze worden opgegeten door de bandstaartduif. Net als de verwante Cornus florida is hij erg vatbaar voor kornoelje anthracnose, een ziekte die wordt veroorzaakt door de schimmel Discula destructiva. Dit heeft veel van de grotere planten in het wild gedood en ook het gebruik ervan als sierboom beperkt. Cornus nuttallii is vernoemd naar Thomas Nuttall, een Engelse botanicus en zoöloog die in de negentiende eeuw in Noord-Amerika werkte. Sommige Plateau-indianenstammen gebruikten de schors als laxeermiddel en braakmiddel. Het is sinds 1956 de provinciale bloem van British Columbia. Het was ooit wettelijk beschermd in de provincie (in een wet die ook Rhododendron macrophyllum en Trillium ovatum beschermde), maar dit 2002 ingetrokken.