betaMiyabe Esdoorn Verzorging

Het is een kleine tot middelgrote bladverliezende boom die 10-20 m hoog kan worden, met een stam van 30-40 cm diameter met ruwe, grijsbruine bast. De bladeren zijn vijflobbig (het basale paar lobben is meestal klein), 7-20 cm lang en 12-20 cm breed, met een 5-15 cm lange bladsteel; de bladsteel bloedt witte latex als deze wordt doorgesneden. De bloemen worden geproduceerd in het voorjaar op hetzelfde moment dat de bladeren opengaan, geelgroen, in rechtopstaande tuilen. De vrucht is een samara met twee gevleugelde zaden uitgelijnd op 180 °, elk zaad 8 mm breed, plat, met een vleugel van 2 cm. Het is een bedreigde diersoort, beperkt tot verspreide locaties in de buurt van beken en rivieren

Deze boom wordt in de Verenigde Staten als sierplant gekweekt, maar is niet gebruikelijk in de handel. Het wordt meestal gevonden in arboreta. Het is bestand tegen koude temperaturen, stedelijke omstandigheden en droogte als het eenmaal is gevestigd. Het is een niet-invasieve vervanging voor Acer platanoides. Een dichte, uniforme cultivar is geselecteerd in het Morton Arboretum genaamd Acer miyabei 'Morton' en op de markt gebracht onder de handelsnaam State Street® esdoorn. Japan is de thuisbasis van de zeldzame, bedreigde Miyabe-esdoorn. Het kreeg zijn naam ter ere van de Japanse botanicus Kingo Miyabe (1860-1951). De donkergroene bladeren van de boom zijn verdeeld in vijf lobben, die afgeronde randen hebben, merkbaar anders dan de bladeren van de bosesdoorn (A. platanoides) die in ons land groeit. De vleugels van de vrucht - koraalduivel - groeien in tegengestelde richting. In Arboretum Mustila werd de miyabe-esdoorn begin jaren dertig geplant op de steile zuidhelling, op een warme plaats beschut tegen de noordenwind. De boom wordt voortdurend op de proef gesteld door strenge winters, maar hij is al tientallen jaren standvastig, terwijl hij vrij klein is gebleven.