betakiespijn boom Verzorging

Zanthoxylum americanum, de gewone stekelige es, gewone stekelige es, gewone stekelige es of noordelijke stekelige es (ook wel tandpijnboom, geel hout of suterberry genoemd), is een aromatische struik of kleine boom afkomstig uit centrale en oostelijke delen van de Verenigde Staten Staten en Canada. Het is de meest noordelijke soort uit de Nieuwe Wereld in de citrusfamilie, Rutaceae, en is de typesoort in zijn soort, waaronder Sichuan-peper. Het kan groeien tot 10 meter (33 voet) lang met een diameter op borsthoogte (DBH) van 15 cm (5,9 inch). Het produceert vliezige blaadjes en okselbloemtrossen. Het hout is commercieel niet waardevol, maar olie-extracten van de schors zijn gebruikt in de traditionele en alternatieve geneeskunde en zijn onderzocht op antischimmel- en cytotoxische eigenschappen. De geslachtsnaam wordt soms gespeld als Xanthoxylum.

Zanthoxylum americanum, gewoonlijk stekelige es genoemd, is een aromatische, stekelige, struikgewasvormende bladverliezende struik of kleine boom die, zoals de algemene naam doet vermoeden, (vooral in blad) lijkt op een es met stekels. Het is echter geen es, maar een lid van de citrusfamilie (Rutaceae) en is nauw verwant aan de eveneens doornige wintersinaasappel, Poncirus trifoliata. Stekelige as is een inheemse plant uit Missouri die meestal voorkomt op kliffen, hooggelegen rotsachtige hellingen, open bossen, vochtige ravijnen en struikgewas in het grootste deel van de staat, behalve in de Ozark-regio (Steyermark). Het wordt het vaakst in het wild gezien als een 8-10 'hoge meerstammige struik. Het zal echter groter worden en wordt af en toe gezien als een kleine boom tot 25 'lang. Samengestelde, oneven geveerde, donkergroene bladeren (tot 1 'lang) hebben elk 5-11 blaadjes. Stengels en bladeren hebben scherpe stekels tot 1/2 "lang. Mannelijke en vrouwelijke bloemen verschijnen op afzonderlijke bomen (tweehuizig) in okseltrossen (cymes) op oud hout. Bloemen bloeien in de lente voordat de bladeren tevoorschijn komen. Bloemen zijn groengeel, geurig en onopvallend, maar heel aantrekkelijk voor bijen. Vrouwelijke bloemen maken plaats voor clusters van ronde, roodbruine, besachtige vruchten (follikels) die in de late zomer rijpen (1-2 glanzende zwarte zaden per follikel). beste siereigenschap. Alle delen van deze plant (bladeren, bloemen, fruit, schors en wortels) zijn aromatisch (citroengeur). Soms ook wel kiespijnboom genoemd omdat indianen op de schors of vruchten kauwden (waardoor een verdovend effect ontstond) voor verlichting van kiespijn Inheemse Amerikanen maakten ook een verscheidenheid aan medicinale afkooksels van de schors en wortels voor de behandeling van dergelijke problemen en koorts, hoest, gonorroe, reuma en uitwendige wonden.Voorheen bekend als Xanthoxyum americanum. Geslachtsnaam komt van de Griekse woorden xanthos wat geel betekent en xylon wat hout betekent voor de kleur van het kernhout van sommige soorten. Specifieke epitheton middelen van de Amerika's.