betaDąb Szkarłatny Pielęgnacja

Quercus coccinea, dąb szkarłatny, jest dębem należącym do sekty Quercus w sekcji dębów czerwonych. Lobaty. Dąb szkarłatny można pomylić z dębem szypułkowym, dębem czarnym lub czasami z dębem czerwonym. Na dębie szkarłatnym zatoki między płatami mają kształt litery „C” w porównaniu do dębu szypułkowego (Q. palustris), który ma zatoki w kształcie litery „U”, a żołędzie są do połowy pokryte głęboką czapką.

Quercus coccinea to średniej wielkości drzewo liściaste dorastające do 20–30 m (67–100 stóp) wysokości z otwartą, zaokrągloną koroną.

Liście są błyszczące zielone, 7-17 cm (2,8-6,8 cala) długości i 8-13 cm (3,2-5,2 cala) szerokości, klapowane, z siedmioma płatami i głębokimi zatokami między płatami. Każdy płat ma 3–7 zębów zakończonych włosiem. Liść jest bezwłosy (w przeciwieństwie do spokrewnionego dębu szypułkowego, który ma kępki jasnopomarańczowo-brązowego u dołu, gdzie żyły płata łączą się z żyłą środkową). Popularna angielska nazwa wywodzi się od jesiennego ubarwienia liści, które na ogół staje się jasnoczerwone; w przeciwieństwie do tego, liście dębu szpilkowego zwykle brązowieją jesienią.

Żołędzie jajowate, 7–13 mm szerokości i 17–31 mm długości, od jednej trzeciej do połowy pokryte głębokim kielichem, zielone, dojrzewające bladobrązowe około 18 miesięcy po zapyleniu; jądro jest bardzo gorzkie.