betaCoast Banksia Pielęgnacja

to gatunek drzewa, który rośnie wzdłuż wschodniego wybrzeża Australii. Jeden z najszerzej występujących gatunków Banksia, występuje między Wiktorią a Centralnym Queensland w szerokim zakresie siedlisk, od przybrzeżnych wydm po góry. Jest bardzo zmienny w formie, ale najczęściej spotykany jest jako drzewo o wysokości do 25 metrów. Jej liście mają ciemnozielone powierzchnie górne i białe dolne, kontrast, który może być uderzający w wietrzne dni. Jest to jeden z czterech oryginalnych gatunków Banksia zebranych przez Sir Josepha Banksa w 1770 roku i jeden z czterech gatunków opublikowanych w 1782 roku jako część oryginalnego opisu rodzaju Carolus Linnaeus the Younger. Miała skomplikowaną historię taksonomiczną, przypisywano jej liczne gatunki i odmiany, które zostały odrzucone lub promowane jako odrębne gatunki. Taksonomia jest obecnie w dużej mierze uregulowana, rozpoznano trzy podgatunki: B. integrifolia subsp. integrifolia, B. integrifolia subsp. porównaj i B. integrifolia subsp. Monticola

B. integrifolia jest gatunkiem bardzo zmiennym. Najczęściej spotykany jako drzewo o wysokości do 25 metrów (80 stóp), ale w miejscach osłoniętych może osiągnąć 35 metrów (110 stóp). Na bardziej odsłoniętych obszarach może rosnąć jako małe, sękate drzewo, osiągając nie więcej niż około 5 metrów (15 stóp), a w miejscach silnie odsłoniętych, takich jak na odsłoniętych przybrzeżnych cyplach, może nawet zostać zredukowany do małego krzewu. Zwykle ma pojedynczy, mocny pień, często skręcony i sękaty, z charakterystyczną dla Banksji szorstką szarą korą. Liście są ciemnozielone z białym spodem i występują w okółkach od trzech do pięciu. Dorosłe liście mają całe marginesy; George określa ich wymiary jako 4 do 20 centymetrów (2-8 cali) długości i 6 do 35 milimetrów (0,2-1,4 cala), ale Atlas Banksia ostrzega, że ​​„autorzy Atlasu odkryli dużą zmienność w tych pomiarach z okazami często wypadającymi poza obszar limity odmianowe określone przez George'a (1981) lub pośrednie między dwiema odmianami”. Młode liście mają ząbkowane brzegi z kilkoma krótkimi zębami i są na ogół większe niż liście dorosłe. Kwiaty występują w charakterystycznym „kwiatowym kolcu” Banksji, kwiatostanie złożonym z kilkuset kwiatów gęsto ułożonych spiralnie wokół osi drzewiastych. Jest to z grubsza cylindryczny, od 10 do 12 centymetrów (4-5 cali) wysokości i pięciu centymetrów (2 cale) szerokości. Kwiaty są zwykle bladożółte do żółtych, ale w pąkach mogą być zielonkawe lub różowawe. Każdy pojedynczy kwiat składa się z rurkowatego okwiatu składającego się z czterech połączonych działek i jednego długiego, żylastego stylu. Charakterystyczne dla sekcji taksonomicznej, w której jest umieszczony, style są raczej proste niż zaczepione. Końcówki stylu są początkowo uwięzione w górnych częściach okwiatu, ale uwalniają się w antezie. Proces ten zaczyna się od kwiatów na dole kwiatostanu, wymiatając kłosy z niezwykle dużą szybkością, wynoszącą od 96 do 390 kwiatów na 24 godziny.