betaWiąz japoński Pielęgnacja

Ulmus davidiana to krzew liściasty lub drzewo o szerokiej koronie; może dorastać do 15 metrów wysokości. Kieł ma średnicę do 30 cm. Drzewo jest pozyskiwane na wolności do lokalnego użytku jako żywność, lekarstwo i źródło materiałów.

Ulmus davidiana Planch., David, lub Ojciec David, wiąz, to małe drzewo liściaste szeroko rozpowszechnione w Chinach, Mongolii, Korei, Syberii i Japonii, gdzie występuje na terenach podmokłych wzdłuż strumieni na wysokości 2000–2300 m (6500 m npm). –7,500 stóp). Drzewo zostało po raz pierwszy opisane w 1873 roku na wzgórzach na północ od Pekinu w Chinach. Uważa się, że Ulmus davidiana ma niezwykłe podobieństwo do wiązu amerykańskiego (U. americana) pod każdym względem poza ostatecznym rozmiarem. Drzewo dorasta do maksymalnej wysokości 15 m (50 ft), przy stosunkowo smukłym pniu < 0,3 m (1 ft) or.m. podtrzymujący gęsty baldachim rzucający ciężki cień. Jego kora pozostaje gładka przez stosunkowo długi czas, zanim zostanie podłużnie spękana. Liście, często ciemnoczerwone po wschodzie, są odwrotnie jajowate do odwrotnie-eliptycznych < 10 cm (4 cale) × < 5 cm (2 cale), z minimalnym ogonkiem 2-3 mm; górna powierzchnia jest szorstka. Idealne, wiatropylne kwiaty płatkowe są produkowane na pędach drugiego roku w marcu, a następnie odwrotnie jajowate samary o długości < 19 mm (3/4 cala) i szerokości < 14 mm (1/2 cala).