betatamaryszek francuski Pielęgnacja

Tamarix gallica to krzew liściasty dorastający do 4 m (13 stóp) na 6 m (19 stóp) w średnim tempie. Odporny na strefy (UK) 5. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Gatunek jest hermafrodytą (ma zarówno męskie, jak i żeńskie organy) i jest zapylany przez pszczoły. Jest znany z przyciągania dzikiej przyrody. Nadaje się na: gleby lekkie (piaszczyste), średnie (gliniaste) i ciężkie (gliniaste), preferuje gleby przepuszczalne i może rosnąć na glebach ciężkich gliniastych. Odpowiednie pH: gleby kwaśne, obojętne i zasadowe (zasadowe), mogą rosnąć na glebach bardzo zasadowych i zasolonych. Nie może rosnąć w cieniu. Preferuje gleby suche lub wilgotne. Roślina może tolerować ekspozycję morską.

Tamarix gallica, francuski tamaryszek, to liściasty, zielny, gałązkowy krzew lub małe drzewo dochodzące do około 5 metrów wysokości. Pochodzi z Arabii Saudyjskiej i Półwyspu Synaj i jest bardzo powszechny w regionie Morza Śródziemnego. Występuje na wielu innych obszarach jako inwazyjny gatunek introdukowany, często stając się szkodliwym chwastem. Po raz pierwszy została opisana do klasyfikacji botanicznej przez taksonomę Carla Linneusza w 1753 roku, ale była uprawiana już od 1596 roku. Ma delikatne, zdrewniałe gałązki, które opadają jesienią wraz z pokrywającymi je małymi, łuskowatymi liśćmi. Kształt liścia z czasem przystosowuje się do wyjątkowo suchych warunków. Różowe kwiaty są drobne, hermafrodytyczne, osadzone na wąskich, przypominających pióro kolcach. Kwitną często wcześniej niż liście, pierwszy raz w maju, a czasami drugi raz w sierpniu. W swoim naturalnym zasięgu roślina rośnie na terenach wilgotnych, takich jak brzegi rzek, zwłaszcza na glebach zasolonych. Jest uprawiana jako roślina ozdobna ze względu na obfitą produkcję efektownych różowych kolców kwiatowych. W Algierii i okolicach był stosowany w medycynie na reumatyzm, biegunkę i inne dolegliwości. Jej sok jest składnikiem Gazu, perskiego przysmaku z Isfahanu.