betaCzarna wierzba Pielęgnacja

Salix nigra, czarna wierzba, jest gatunkiem wierzby pochodzącym ze wschodniej Ameryki Północnej, od Nowego Brunszwiku i południowego Ontario na zachód do Minnesoty i na południe do północnej Florydy i Teksasu.

Salix nigra to średniej wielkości drzewo liściaste, największy północnoamerykański gatunek wierzby, dorastający do 10–30 m (35–100 stóp) wysokości, wyjątkowo do 45 m (148 stóp), z pniem 50–80 centymetrów ( 20-30 cali) średnicy. Kora jest ciemnobrązowa do czarniawej, u starszych drzew ulega pęknięciom i często rozwidla się w pobliżu podstawy. Pędy są smukłe i zróżnicowane w kolorze od zielonego do brązowego, żółtego lub fioletowego; są one (podobnie jak pokrewny europejski Salix fragilis) kruche u podstawy, łamią się równomiernie na styku gałęzi, jeśli są ostro zgięte. Pąki liści mają długość 2-4 milimetrów (1⁄16-3⁄16 cali), z pojedynczą, spiczastą czerwonawo-brązową łuską pąka. Liście są naprzemienne, długie, cienkie, o długości 5–15 cm (2–6 cali) i szerokości 0,5–2 cm (1⁄4–3⁄4 cala), zwykle nieco sierpowate, ciemne, błyszczące zielone po obu stronach lub z jaśniejszy zielony spód, z drobno ząbkowanym brzegiem, krótkim ogonkiem i parą małych przylistków. Jest dwupienna, z małymi, zielonkawożółtymi do żółtych kwiatami noszonymi na baziach o długości 2,5-7,5 cm (1-3 cale) wczesną wiosną w tym samym czasie, gdy pojawiają się nowe liście. Owocem jest kapsułka o średnicy 5 milimetrów (3⁄16 cali), która po osiągnięciu dojrzałości pęka, aby uwolnić liczne drobne, pokryte dołem nasiona. Jesienią liście stają się cytrynowożółte.