betaKasztan chiński Pielęgnacja

Castanea mollissima, znany również jako kasztan chiński, jest członkiem rodziny Fagaceae i gatunku kasztanowca pochodzącego z Chin, Tajwanu i Korei. Jest to drzewo liściaste dorastające do 20 m wysokości o szerokiej koronie. Liście są naprzemienne, proste, o długości 10–22 cm i szerokości 4,5–8 cm, z ząbkowanym brzegiem. Kwiaty wyrastają w kwiatostany o długości 4–20 cm, z kwiatami żeńskimi u nasady, a samcami na pozostałych. Owocem jest gęsto kolczasta miseczka o średnicy 4–8 cm, zawierająca dwa lub trzy błyszczące, brązowe orzechy; na dzikich drzewach mają one średnicę 2-3 cm. Nazwa naukowa mollissima wywodzi się od delikatnie puszystych pędów i młodych liści.

Castanea mollissima, powszechnie nazywany chińskim kasztanem, pochodzi z Chin i prawdopodobnie z Korei. Jest to średniej wielkości, nisko rozgałęzione drzewo liściaste, które zwykle dorasta do 40 stóp (rzadziej do 60 stóp) wysokości z otwartą zaokrągloną koroną. Uprawia się ją jako drzewo ozdobne i/lub ze względu na jadalne orzechy. Jest znany ze swojej odporności na zarazę kasztanów, która prawie zniszczyła rdzennego amerykańskiego kasztanowca (Castanea dentata). Kasztan chiński ma podłużne, lancetowate, grubo ząbkowane, ciemnozielone liście (długości 5-8 cali), które są miękkie i owłosione pod spodem. Jesienią liście przebarwiają się na różne odcienie żółci. Późną wiosną (czerwiec w St. Louis) pojawiają się aromatyczne jednopienne, kremowo-białe kwiaty w baziach (czerwiec w St. Louis), kwiaty męskie znajdują się w górnej części bazy, a kwiaty żeńskie u podstawy. Kwiaty mogą być dość efektowne, choć przez krótki okres. Po kwiatach następują jadalne kasztany, które są okryte kolczastymi, pękającymi wiertłami (średnica 2-3 cali), zwykle 2-3 orzechy na wiertło. Chociaż chińskie kasztany są czasami sprzedawane na targowiskach, to hiszpański kasztan, Castanea sativa, produkuje kasztany najczęściej sprzedawane na rynku. Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiej nazwy tego drzewa, która pochodzi od miasta Castania w Tesalii, gdzie podobno drzewa rosły w obfitości. Specyficzny epitet pochodzi od łacińskiego słowa miękkiego, w odniesieniu do dojrzewających gałązek i spodu liści.