betaProcumbent Pearlwort Verzorging

Sagina procumbens is een soort van bloeiende plant in de familie Caryophyllaceae bekend onder de gemeenschappelijke namen procumbent pearlwort, birdeye pearlwort en gematteerd parelmoer. Het is te vinden op het noordelijk halfrond en delen van Zuid-Amerika. Het is een algemeen onkruid in veel omgevingen. Het kan worden gevonden in wilde en verstoorde habitats, vooral in vochtige gebieden. Het kan soms worden gezien in gazons of in scheuren in het trottoir. Dit is een overblijvend kruid dat bosjes of matten van haarloos groen gras vormt, soms vaag lijkend op een stukje mos. De bladeren zijn lineair en tot 1 of 2 centimeter lang. De bloeiwijze is een solitaire bloem met vier of vijf kelkblaadjes en vier of vijf kleine witte bloembladen, maar de bloembladen zijn soms afwezig.

Sagina procumbens is een matvormende plant met smalle bladeren, eindigend in een borstelachtige punt, en kleine bloemen die meestal geen bloembladen hebben, of af en toe 4 minuten groene bloembladen hebben (National Museums and Galleries of Northern Ireland and Environment and Heritage Service, 2008). Het vormt vaak een rozet van bladeren, waaruit een of meer stengels ontstaan. Deze stengels zijn heldergroen, kaal en hebben de neiging om zich uit te strekken over andere stengels of over de grond. Paren van tegenoverliggende bladeren komen met tussenpozen langs de stengels voor. Elk paar bladeren smelt samen en wikkelt zich rond de stengel, die licht gezwollen is waar elk paar bladeren voorkomt. Elk blad is ongeveer ½ "lang en heldergroen zoals de stengels. Het is lineair, kaal en glad langs de randen. De stengels eindigen vaak in individuele bloemen of kleine bloemenkransen. Elke bloem is tot ¼" breed wanneer volledig open, bestaande uit 4 groene kelkblaadjes, 0-4 witte bloembladen, 4 meeldraden met witte helmknoppen, 4 witte stijlen en een groene eierstok die de zich ontwikkelende zaden bevat. De kelkbladen zijn langwerpig-ovaal en persistent. De bloembladen zijn meestal korter en smaller dan de kelkblaadjes; ze ontbreken vaak of zijn slecht ontwikkeld in individuele bloemen. De bloeiperiode vindt plaats van het midden tot het late voorjaar en duurt ongeveer 1 maand voor een kolonie planten. Er is geen opvallende bloemengeur. De eierstok van elke bloem ontwikkelt zich tot een eivormige zaadcapsule die wit en vliezig is; er zijn 4 stompe tanden langs de bovenrand. Elke capsule bevat verschillende donkere kleine zaadjes die door de wind kunnen worden weggeblazen. Het oppervlak van elk zaadje is minutieus kiezelachtig. Het wortelstelsel bestaat uit een slanke penwortel die ondiep is en zich vaak in secundaire wortels verdeelt. Deze plant verspreidt zich door zichzelf opnieuw te zaaien en vormt vaak kleine kolonies van planten met een bemoste uitstraling. (Hilty, 2006).

Deze plant is nuttig.

Hoe zich te ontdoen van: Passend cultuurbeheer van de grasmat, beluchting, voeding en regelmatig maaien zal ervoor zorgen dat de zode dicht blijft, waardoor de kans dat kale grond een zaaibed wordt voor Parelmoer wordt verkleind. Chemical Control Spray met een systemische onkruidverdelger die wordt opgenomen via de bladeren van de plant, de werkzame stof baant zich een weg door de cellen van de plant tot aan de wortel. Het doodt deze eerst en dan begint het gebladerte af te sterven. Parelmoer is een hardnekkige wiet en moet mogelijk verder worden aangebracht met onkruidverdelger, vaak herhalen na 6-8 weken.