betawitte eik Verzorging

Quercus alba, de witte eik, is een van de meest vooraanstaande hardhoutsoorten van Oost- en Midden-Noord-Amerika. Het is een langlevende eik, afkomstig uit Oost- en Midden-Noord-Amerika en gevonden in Minnesota, Ontario, Quebec en het zuiden van Maine tot in het noorden van Florida en het oosten van Texas. Er is gedocumenteerd dat exemplaren meer dan 450 jaar oud zijn.

Hoewel het een witte eik wordt genoemd, is het zeer ongebruikelijk om een ​​individueel exemplaar met witte schors te vinden; de gebruikelijke kleur is lichtgrijs. De naam komt van de kleur van het afgewerkte hout. In het bos kan hij een prachtige hoogte bereiken en in de open lucht ontwikkelt hij zich tot een massieve breedtopboom met grote takken die wijd uitspringen.

Quercus alba bereikt typisch een hoogte van 80 tot 100 voet (24-30 m) op volwassen leeftijd, en het bladerdak kan behoorlijk massief worden omdat de lagere takken de neiging hebben om ver zijdelings uit te strekken, evenwijdig aan de grond. Bomen die in een bos groeien, zullen veel groter worden dan bomen die in een open gebied groeien en kort en massief worden. De Mingo-eik was de hoogste bekende witte eik met een hoogte van 145 voet voordat hij in 1938 werd gekapt. Het is niet ongebruikelijk dat een witte eik even breed als hoog is, maar exemplaren die op grote hoogte groeien, kunnen alleen kleine struiken worden.