betaTurkish Pine Verzorging

Pinus brutia (of Turkse den) is een den die inheems is in het oostelijke Middellandse Zeegebied. Het grootste deel van zijn verspreidingsgebied ligt in Turkije, maar het strekt zich ook uit tot het meest zuidoostelijke Bulgarije, de Oost-Egeïsche eilanden van de Egeïsche Zee, Kreta, de Krim, Iran, Georgië, Azerbeidzjan, Noord-Irak, West-Syrië, Israël, Noordwest-Jordanië, Libanon , en Cyprus. Het komt over het algemeen voor op lage hoogte, meestal van zeeniveau tot 600 meter (2000 voet), tot 1200 meter (3900 voet) in het zuiden van zijn bereik.

Turkse den is ook bekend onder verschillende andere veel voorkomende namen: Calabrische den (van een genaturaliseerde populatie van de den in Calabrië in Zuid-Italië, van waaruit de den voor het eerst botanisch werd beschreven), Oost-mediterrane den en Brutia-den.

Pinus brutia is een middelgrote boom, tot 20-35 meter (66-115 voet) lang en met een stamdiameter tot 1 meter (3,3 ft), bij uitzondering 2 meter (6,6 ft). De bast is oranjerood, dik en diep gespleten aan de basis van de stam, en dun en schilferig in de bovenste kruin. De bladeren (naalden) zijn paarsgewijs, slank, meestal 10-16 cm lang, heldergroen tot licht geelgroen.

De kegels zijn stevig, zwaar en hard, 6-11 cm lang en 4-5 cm breed aan de basis in gesloten toestand, eerst groen, rijpend glanzend roodbruin als ze 24 maanden oud zijn. Ze gaan de komende twee jaar langzaam open om de zaden vrij te geven, die 5-8 cm breed worden. De zaden zijn 7-8 mm lang, met een vleugel van 15-20 mm, en worden voornamelijk door de wind verspreid.