betaSnavelvormige Hazelnoot Verzorging

Corylus cornuta, de snavelvormige hazelnoot (of gewoon de snavelhazelaar), is een bladverliezende struikachtige hazelaar die in het grootste deel van Noord-Amerika voorkomt, van het zuiden van Canada tot Georgia en Californië. Het groeit in droge bossen en aan bosranden en kan 4-8 meter (13-26 voet) lang worden met stengels 10-25 cm (4-9 3/4 inch) dik met gladde grijze schors, maar het kan ook relatief blijven klein in de schaduw van andere planten.

De bladeren zijn groen, afgerond ovaal met een spitse punt, grof dubbel getand, 5-11 cm (2-4 1/4 inch) lang en 3-8 cm (1 1/4-3 1/4 inch) breed, met harige onderkanten. De mannelijke bloemen zijn katjes die zich in de herfst vormen en de volgende lente enkele vrouwelijke bloemen bestuiven, zodat de vruchten het hele zomerseizoen kunnen rijpen. -4 cm (3⁄4–1 1/2 in) lang dat op een snavel lijkt. Kleine filamenten steken uit de schil en kunnen in de huid blijven plakken en deze irriteren. De bolvormige noten, die zijn omgeven door een harde schaal, zijn eetbaar hoewel klein. De snavelhazelaar is de meest winterharde van alle hazelaarsoorten en overleeft temperaturen van -50 ° C (-58 ° F) aan de noordelijke grenzen. De zaden worden verspreid door Vlaamse gaaien en knaagdieren zoals rode eekhoorns en de minste aardeekhoorns. Hoewel C. cornuta enigszins schaduwtolerant is, komt hij vaker voor in bossen met vrij open luifels dan in dichtere. Het is echter onverdraagzaam voor volledig open gebieden die heet en droog worden. Vuur doodt het bovengrondse deel van de struik, maar het ontspruit vrij gemakkelijk na brand, en in feite gebruikten Amerikaanse Indianen in Californië en Oregon vuur om hazelnootgroei te stimuleren, omdat ze hazelnoten gebruikten voor voedsel, manden, medicijnen en andere doeleinden. Het wordt beschouwd als een uitstekende noot, met dezelfde toepassingen als elke hazelnoot. Eekhoorns eten de noten van C. cornuta californica en herten en vee scharrelen door het gebladerte.