betaZoete Buckeye Verzorging

De bladeren zijn handvormig samengesteld met vijf (zelden zeven) blaadjes, 10-25 cm lang en breed. De bloemen worden in de lente in pluimen geproduceerd, geel tot geelgroen, elke bloem 2-3 cm lang met de meeldraden korter dan de bloembladen (in tegenstelling tot de verwante A. glabra (Ohio buckeye), waar de meeldraden langer zijn dan de bloembladen) . De twijgen hebben een zwak sterke geur, maar veel minder dan de Ohio buckeye, A. glabra. De vrucht is een gladde (doornloze), ronde of langwerpige capsule met een diameter van 5-7 cm, met 1-3 nootachtige zaden, een diameter van 2,5-3,5 cm, bruin met een witachtig basaal litteken. De vrucht is giftig voor de mens, maar kan door middel van uitloogproces eetbaar worden gemaakt.

Bladvlekkenziekte kan een groot probleem zijn. Ook kunnen echte meeldauw, bladvlekken en anthracnose voorkomen. Buckeye lacebug, Japanse kevers, bagworms en boorders zijn zeldzaam maar potentieel lastig. Bladschurft (bruine randen) kan voorkomen bij droogte of op winderige plaatsen. Ziekteproblemen voor deze boom zijn over het algemeen niet zo ernstig als die voor buckeye uit Ohio. Niet aanbevolen als straatboom of voor gebruik in de buurt van huizen vanwege het geproduceerde strooisel (met name twijgen, fruit en vallende bladeren). Kan gebruikt worden als decoratieve schaduwboom. Een goede selectie voor meer afgelegen delen van het landschap, inclusief inheemse planten en vochtige bosgebieden. Michael Dirr beschouwt deze boom als de mooiste van de grootgroeiende Aesculus. Geslachtsnaam is de Latijnse naam voor een soort eik met eetbare eikels, maar door Linnaeus op dit geslacht toegepast.

Specifiek epitheton betekent geel in verwijzing naar bloemkleur.