betaEsdoorn vierdimensionaal Verzorging

Deze esdoorn groeit van nature in de oostelijke Himalaya en centraal China. Groeit in bergbossen, oplopend tot 3500 meter boven zeeniveau Kleine loofboom tot 15 meter hoog. In Centraal-Europa groeit hij voornamelijk in de vorm van een grote meerstammige struik. Soms geeft het wortelscheuten. Takken niet behaard, hebben een groenbruine kleur, soms met witte strepen. De bladeren zijn heel, soms licht drielobbig; de zijlobben zijn meestal sterk verkleind. De punt van het blad is langwerpig, de randen zijn gekarteld. De lengte van de bladeren varieert van 5 tot 8 cm en de breedte is ongeveer 5 cm. De bladsteel is ook ongeveer 5 cm lang. De bovenkant van het blad is donkergroen, de onderkant is tijdens de bloei lichter en behaard, vervolgens blijft dit beharing alleen op de nerven achter. De herfstkleur van de bladeren is geel. De knoppen zijn felrood, de schubben van de knoppen hebben een ongebruikelijke tweelobbige vorm.

Vierdimensionale esdoorn is een tweehuizige boom. Bloemen worden verzameld bij 5-8 in pluimvormige bloeiwijzen. Mannelijke bloemen bevinden zich in de bladsinus, vrouwelijke bloemen staan ​​op een korte steel. De bloemen zijn samengesteld uit vier kelkblaadjes, vier bloembladen en (bij mannelijke bloemen) vier meeldraden. De nectarschijf bevindt zich in de meeldradencirkel. De vleugels van de gepaarde koraalduivel, een vrucht, staan ​​in een scherpe hoek ten opzichte van elkaar. Acer stachyophyllum werd voor het eerst beschreven in 1875 door William Hayrn in de Flora of British India door Joseph Hooker. Binnen het geslacht Maple is deze soort opgenomen in de sectie Glabra en de Arguta-reeks. Esdoorn is een nauw verwante soort. De volgende ondersoorten worden onderscheiden: A. stachyophyllum ssp. betulifolium (Maxim.) De Jong - de bladeren zijn kleiner, de lobben zijn duidelijker gedefinieerd, de bladrand is meer getand, de herfstkleur is rood. A. stachyophyllum ssp. stachyophyllum