betaEsdoorn Gekruld Verzorging

Deze bladverliezende plant groeit meestal als een meerstammige struik, soms tot 8 m hoog, soms als een kleine boom tot 12 m hoog. Vanwege zijn vermogen om vegetatief te reproduceren, vormt deze esdoorn vaak dicht struikgewas: als een tak de grond raakt, schiet deze vaak wortel en vormt een nieuwe plant. Er worden ook wortelscheuten gevormd. Deze esdoorn reproduceert zelden door zaden. Op open, zonnige plaatsen groeit hij rechtop, in de schaduw van andere bomen, leunt hij naar de grond. Dunne takken hebben een gladde lichtgroenachtige tot roodachtige bast, vaak witachtig en enigszins plakkerig. Later wordt de bast bruin.

Tegengestelde bladeren hebben bladstelen van 2,5 tot 3,5 cm lang. Het blad is eenvoudig, handvormig, het aantal lobben is van 7 tot 9, de breedte is van 3 tot 12 cm, en licht hartvormig aan de basis. De randen van de bladeren zijn ongelijk tweegezaagd. De onderzijde van het blad is over het gehele vlak behaard en aan de lichtgroene bovenzijde bevinden zich alleen haartjes (trichomen) langs de nerven. Herfstkleur van bladeren op zonnige plaatsen van goudgeel tot fel karmijnrood. bloeit in april-mei. Aan de uiteinden van de takken zijn er 6 tot 10 bloemen in kale bloeiwijzen, soms tot 20 bloemen. De kelkblaadjes zijn paars of rood. Witte bloembladen van 0,6 tot 1,2 cm breed zijn kleiner dan kelkblaadjes. Gekrulde esdoornvruchten Vruchten die in de herfst rijpen, zien eruit als gepaarde koraalduivels. De vleugels zijn onder een hoek van ongeveer 180° met elkaar verbonden. De winglet is samen met de noot ongeveer 2 cm lang. In het begin kleuren de groene vruchten in de herfst roodbruin en worden ze door de wind verspreid. Zaden ontkiemen in het voorjaar.