betaTaeniatherum caput-medusae Verzorging

Taeniatherum is een geslacht van Euraziatische en Noord-Afrikaanse planten in de grasfamilie die bekend staat onder de algemene naam medusahead. De enige erkende soort is Taeniatherum caput-medusae en is inheems in Zuid- en Midden-Europa (van Portugal tot Europees Rusland), Noord-Afrika (Algerije, Marokko, Tunesië) en Azië (van Turkije + Saoedi-Arabië tot Pakistan + Kazachstan).

Medusahead is een winterjaar, ontkiemt in de herfst en ondergaat wortelgroei in de winter en het vroege voorjaar. Omdat de wortels zich vroeg ontwikkelen en diep in de grond reiken, overtreft het inheemse planten voor vocht. Hij bloeit in het vroege voorjaar en in juni of juli zijn de zaden, die bedekt zijn met kleine weerhaken, volwassen.

Medusahead varieert in hoogte van 20 tot 60 centimeter. Het heeft slanke, zwakke stengels die vaak aan de basis vertakken. Het heeft spike bloeiwijzen vergelijkbaar met die van tarwe of rogge. De lemma's hebben lange bogen en de kelken hebben kortere, waardoor de zaadkop een gelaagde look krijgt. Terwijl de voorhoofden drogen, draaien ze en verspreiden ze zich in alle richtingen, vergelijkbaar met de met slangen bedekte kop van de mythologische Medusa. De weerhaken op de luifels helpen het zaad de grond in te drijven. Het graanachtige zaad kan een aantal jaren levensvatbaar blijven in de grond.

Deze plant kan giftig zijn

Hoe zich te ontdoen van: Geen enkele controlemethode zal medusahead uitroeien. Voor de beste resultaten is het vaak nodig om een ​​vorm van geïntegreerde plaagbestrijding te gebruiken die twee of meer van de volgende methoden combineert.

Vuur wordt vaak beschouwd als een goedkope methode om de toestand van het weiland te verbeteren. Er is aandacht aan besteed bij de bestrijding van medusahead omdat veel van de ermee besmette gebieden te rotsachtig of steil zijn voor andere behandelingen. Controle van medusahead met vuur had verschillende resultaten in Californië. In sommige gebieden kwamen meer wenselijke plantengemeenschappen terug na een brand, terwijl in andere gebieden medusahead na brand bleef domineren. Er zijn een paar richtlijnen die moeten worden gevolgd bij het branden van medusahead. De verbranding moet worden uitgevoerd wanneer het zaad zich in het zachte deegstadium bevindt (wanneer de zaden een melkachtige substantie afscheiden wanneer ze worden geperst) in de late lente. Het eerste vuur moet langzaam branden, iets dat gemakkelijk kan worden bereikt door tegen de wind in te branden.

Chemische bestrijding kan effectief zijn indien gebruikt in combinatie met andere bestrijdingsmethoden. Glyfosaat (Roundup) toegepast bij 0,375 lbs/acre in het vroege voorjaar voordat de zaden worden geproduceerd, kan goede resultaten opleveren. Deze timing zal ook de schade aan niet-doelsoorten die zich later in het groeiseizoen ontwikkelen, beperken. Onderzoek suggereert dat branden vóór chemische toepassing effectiever is dan alleen chemicaliën.