betaMuurgerst Verzorging

Hordeum murinum is vrij wijdverbreid en gebruikelijk. Hij bloeit van mei tot juli in voornamelijk kustgebieden. Op de Britse eilanden is hij afwezig in het grootste deel van Ierland en Schotland, maar hij komt veel voor in Engeland en Wales. Hij kan 30 cm hoog worden en de onvertakte stekels kunnen 10 cm lang worden. Het produceert kleine, droge nootjes en de bladeren kunnen 8 mm breed zijn met korte, stompe tongetjes. Het is een eenjarige wintersoort waarvan de zaden in het voorjaar ontkiemen en zich ontwikkelen. Het wordt ook wel muurgerst genoemd en is tetraploïd. Het onderscheidt zich van andere soorten van het geslacht vanwege zijn morfologie en moleculaire genetica. Het onderscheidt zich ook door de barrières die het heeft met de Hordeum-taxa als het gaat om zijn vermogen om met andere soorten te kruisen. Tot zijn ondersoorten behoort H. m. sp. leporinum, bekend als hazengerst.

Hordeum murinum is een ANNUAL die groeit tot 0,5 m (1ft 8in). De soort is hermafrodiet (heeft zowel mannelijke als vrouwelijke organen) en wordt bestoven door wind. Geschikt voor: lichte (zandige), middelzware (leemachtige) en zware (klei)gronden en geeft de voorkeur aan goed doorlatende grond. Geschikte pH: zure, neutrale en basische (alkalische) bodems. Hij kan niet in de schaduw groeien. Het geeft de voorkeur aan droge of vochtige grond.Kruidachtige plant met een holle stam. Stengels (8-) 15-30 (-70) cm, rechtopstaand of oplopend, kaal. Bladbladen 26 x 1,5 cm bloeit van februari tot mei. De vruchten van het graan zijn eetbaar, maar erg klein, vandaar de naam van de plant - gerst voor muizen. Het zaad, dat in roosjes wordt gedragen, breekt in groepjes van drie uit de kop. Deze verspreidingseenheid bestaat uit een centrale, vruchtbare bloem en twee laterale, steriele bloemen. De kelken van het centrale aartje en de binnenste kelken van de laterale aartjes zijn min of meer verbreed en afgeplat met haren langs hun rand. (Deze trilharen zijn kenmerkend voor deze soort en H. stebbinsii.) De bloem van het centrale aartje bevindt zich op een steeltje, meestal zo lang als de steeltjes van de laterale aartjes, maar de baarden van het centrale aartje zelf zijn korter dan de laterale aartjes. (Dit kortere centrale aartje onderscheidt H. leporinum van H. murinum.) De luifel is 1,5 tot 2,5 cm lang, stijf rechtopstaand en spreidend. Binnen het aartje zijn de helmknoppen 0,8 tot 1,5 mm lang met een sterk tweelobbige basis. Cocks et al. (1976) stellen dat H. leporinum het best kan worden onderscheiden van H. stebbinsii door de grotere afmeting van de helmknoppen in de centrale bloem, door de inspanning van de helmknoppen tijdens de bloei en door een lossere aar).

Deze plant is nuttig.

Hoe zich te ontdoen van: Mulch de gangpaden. Een goede optie is om het gemaaid gras dat overblijft, bijvoorbeeld van het gazon, tussen de gecultiveerde planten te strooien. Maar het moet in een dikke laag van minimaal 5 cm worden gelegd - onkruid kan niet door zo'n mulch ontkiemen.