betaNoorse esdoorn Verzorging

Esdoorns zijn klassiekers van het landschapsgenre. Noorse esdoorn (Acer platanoides) heeft zijn eigen plaats in de cultuur ingenomen en is een veel voorkomende schaduwboom die lijkt op suikeresdoorns. De plant heeft meerdere seizoenen van belang en behoudt een compacte kroon en dichte groei. Noorse esdoorn heeft een hoge tolerantie voor vervuiling en is aanpasbaar aan veel bodems, waaronder klei, zand of zure omstandigheden. Deze elegante boom is een nuttige toevoeging aan het landschap, op voorwaarde dat er enige zorg wordt besteed aan het minimaliseren van zaailingen, die het volgende seizoen hoogtij vieren. De Noorse esdoorn werd in 1756 door John Bartram in Philadelphia geïntroduceerd. Het werd al snel een populaire schaduwboom vanwege zijn aanpassingsvermogen en aantrekkelijke vorm. In sommige delen van de Verenigde Staten is het echter begonnen de inheemse populaties esdoorns te vervangen en kan het invasief zijn van het noordoosten van de Verenigde Staten tot Tennessee en Virginia. Het is ook een zorgwekkende plant in de Pacific Northwest. Bomen kunnen tot 90 voet hoog worden en hebben mooi afgeronde, compacte kronen. Jonge bomen hebben een gladde bast, die met de jaren zwart en gegroefd wordt. De herfstkleur is helder goud, maar een van de soorten Noorse esdoorns, Crimson King, ontwikkelt diep roodachtige herfsttinten. Een van de belangrijke informatie over de Noorse esdoorn heeft betrekking op het wortelstelsel. Wortels kunnen een gevaar worden vanwege het enorme aantal oppervlaktewortels dat de plant produceert.