betaIndyjski migdał Pielęgnacja

Indyjski migdał to egzotyczne piękno o żywych liściach, atrakcyjnych owocach i znaczeniu kulturowym. Istnieją jednak pewne sekrety pielęgnacji tego tropikalnego drzewa.

Migdał indyjski, po łacinie Terminalia catappa, to bujne, wiecznie zielone drzewo należące do rodziny białych namorzynów. Rodzimym siedliskiem jest subkontynent indyjski i Azja Południowo-Wschodnia, gdzie w ciepłym i wilgotnym klimacie drzewo może osiągnąć wysokość 15–18 metrów, a nawet więcej. Jej wydłużone, eliptyczne liście tworzące gęsty i żywy baldachim, zwykle o długości około 15–30 cm i szerokości 2–4 cali (5–10 cm), byłyby fajnym elementem ogrodu.

Jak można wywnioskować z nazwy zwyczajowej, ma ona wyraźne, drzewiaste owoce o kształcie migdałów, mierzące około 2,5–5 cm. Te jadalne migdały o twardej skorupce i łusce od zielonej do czerwonawo-brązowej, pękające po osiągnięciu pełnej dojrzałości, znane są ze swoich wartości odżywczych i potencjalnych korzyści zdrowotnych.