betaBrazilian Firetree Pielęgnacja

Schizolobium parahyba, brazylijskie drzewo ogniste, czyli brazylijska paproć, to gatunek drzewa z tropikalnej Ameryki, wyróżniający się szybkim wzrostem (do 3 metrów rocznie). Według Francisa Hallé drzewo to może osiągnąć nawet 30 metrów wysokości w ciągu zaledwie pięciu lat, co czyniłoby je jednym z najszybciej rosnących drzew w historii (średni wzrost 6 metrów rocznie).

Dojrzałe drzewo ma zazwyczaj prosty pień, do 40 metrów wysokości i 80 cm szerokości, który rozgałęzia się tylko przy wierzchołku. Kora jest gładka i szarozielona, ​​z wyjątkiem blizn pozostawionych przez opadłe liście. Liście są dwupierścieniowe, metr lub więcej długości, z zieloną łodygą i 30-50 przeciwległymi małżowinami, każdy z 40-60 listkami o długości 2-3 cm; są skupione na końcach gałęzi i całkowicie opadają w porze suchej. Młode osobniki, często nierozgałęzione, z liśćmi o długości powyżej 2 metrów, można pomylić z paprociami lub palmami. Liczne jasnożółte kwiaty nektarotwórcze o średnicy około 3,5 cm kwitną od października do grudnia na półkuli południowej, po opadnięciu liści. W południowo-wschodniej Brazylii odwiedzają je głównie pszczoły gatunki Centris labrosa, Centris varia, Xylocopa frontalis i Megachille. Owoce dojrzewają od kwietnia do czerwca. Każdy owoc jest podobnym do kijanki strąkiem o długości około 10 cm, zawierającym pojedyncze owalne nasienie, gładkie i brązowe.